Η Βασανιστική Διαφωνία των Αντωνύμων

Η επώδυνη παραφωνία των διαφορετικών αντιλήψεων   

Η ανεξάντλητη οικειότητα των εραστών                                                         

...............................................................................................................................

Η καταστρεπτική επιρροή των ενστίκτων    

Η αφιλτράριστη αποκάλυψη των ονείρων

...............................................................................................................................
                                                                                            
Η μυρωδιά του νοθευμένου σώματος     

Ένα ξαφνικό, διάφανο, παιδικό αγκάλιασμα
...............................................................................................................................

                                                                             
Ο αστείρευτα επίμονος έλεγχος της επιβίωσης 

Η συνειδητή μετάβαση στον ύπνο 
..............................................................................................................................

Η τιμωρία του χωροχρόνου            

Οι κωδικοποιημένες αποκαλύψεις των αισθήσεων
.............................................................................................................................

Η άγονη προσπάθεια για απόλυτη σύνδεση

Ένα καθοριστικό βλέμμα που διάρκεσε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο πριν η                                          επιβίωση το καταργήσει 
.............................................................................................................................
Η ψευδαίσθηση του διαχωρισμού 

Το αναπάντεχο καλημέρισμα ενός αγνώστου στον πρωινό περίπατο
.............................................................................................................................
                                                                                                                      
Η ασυγκράτητη εισβολή των εντόμων

Η πληθωρική δημιουργικότητα των λουλουδιών 
............................................................................................................................

Η ασυνείδητη δημιουργία ύλης 

Το ανεπαίσθητο φανέρωμα μιας ανάμνησης που δεν θα ενθυμηθεί ποτέ
...........................................................................................................................

Η επίπονη υπερδύναμη της φθοράς 

Η ανακουφιστική συνειδητοποίηση του εκτεταμένου
..........................................................................................................................

Τα μάτια εκείνων που δεν θα μάθουν ποτέ

Το απέραντο του ουρανού 
..........................................................................................................................

Η καταναγκαστική αντικατάσταση της συνείδησης      

Η αναπάντεχη στιγμή μιας αυτόματης απάντησης 

...........................................................................................................................
   

Ο ανεξέλεγκτος πόνος της ενσυναίσθησης 

Η πολυδιάστατη ελευθερία της απόλυτης γενναιότητας
...........................................................................................................................

Η εξιδανίκευση των βιολογικών αναγκών

Εκείνα τα μικρά ανοικτά χέρια που που γεμίζουν μόνο με άλλα χέρια-μεγαλύτερα                                   
...........................................................................................................................

Ο φτιαχτός κανόνας της παντοδυναμίας της ύλης        

Η αστραπιαία έμπνευση που αν δεν καταγραφεί, δεν υπήρξε ποτέ    
...........................................................................................................................
   
Η καταναγκαστική επιβολή του παρελθόντος 

Η στιγμιαία ένωση με μια παλιά ψυχή
..........................................................................................................................

Η σπασμωδική απόπειρα για ένωση, που καταλήγει κακοποίηση

Η δυάλυση της ατομικότητας στην Ενιαία Θεία Ουσία 

...........................................................................................................................

Η επιτρεπτή ,διαστρεβλωμένη ανάγκη για αποδοχή

Εκείνη η τρυφερή ματιά, που τώρα εξαρτάται από εκείνον που ακόμα εξαρτάται 
..............................................................................................................................

Η ανυπόφορη ανικανότητα ηδύτητας του Τώρα

Η υπέρμετρη ταχύτητα των σκέψεων 
..............................................................................................................................

Οι λέξεις που δεν έπρεπε να είχαν ειπωθεί…  

Το αιώνια πετυχημένο κοσμικό όνειρο 
.............................................................................................................................

Η συνεχής ανάδυση της άγνοιας   

Ένα ποίημα

............................................................................................................................

Ο αμείλιχτος πόνος των ανεκπλήρωτων επιθυμιών 

Η αίσθηση της Ουσιώδους Ροής
............................................................................................................................

Η χροιά εκείνη της φωνής που         

δεν θα ξανακουστεί ποτέ…               

και σιγοσβήνει μέσα στη μνήμη

Η λυτρωτική  αυταπάτη των ορίων 

...........................................................................................................................

YogaMahaRish Patanjali , sutra 2.33

πρακτική Pratipaksha Bhavana (αντίθετη στάση):

“Όταν οι σκέψεις δεν είναι οι επιθυμητές, συγκεντρωνόμαστε στο αντίθετο τους»

                                                                                                           

Κορίνα Κονταξάκη

"Αναλαμπές" 

http://korinakontaxaki.blogspot.com.cy

 

Karma and the programmings of the mind

July 2015.

A documentation and interpretation of the speech given by Anandhi-Korina Kontaxaki in our 3^rd Philosophical Seminar 2015, by Eleni Cosma.

We take our own logic as absolute truth, yet this rational voice in our minds provides us with only one, limited point of view. Our point of view is coloured by our experiences (kleshas), which obstruct our view of a more objective, holistic truth, the truth of the universe, or God.

The obstruction of this view leads to the following chain:

CHITTA VRITIS =>KLESHAS => SAMSKARAS=> VASANAS => KARMA

As indicated in Sutra 2.13, from the moment that the Kleshas exist, they create Karma. As long as Karma exists, the cycle of life and death persists.

A solution is then suggested in Sutra 4.11: Being together, supported by a cause-effect relationship, these effects will disappear once the cause dissolves.

Our primary goal when dealing with our karma, must therefore be to return to the root of the chain, the Chitta Vrittis (whirlpools of the mind; repetitive thought patterns), in order to stop Karma from being created. If we can stop karma from being created, then we can focus on getting rid of the karma that we have already obtained in our current and previous lives.

Whatever creates disturbances, whether it is to us, in us, to those around us, or to the earth, creates karma. However, we cannot sit at home and do nothing in order to avoid creating disturbances – this is not the solution. We are here on this earth to work with our karma, and in fact, Earth used to be referred to as KARMA BHUMI; the place in which we can work with our karma. 

Meditation is the key for breaking this chain. However, in order to do this, we must become morally pure. This pure morality will eliminate the Chitta Vrittis. If we do not make this effort, our meditations will simply be daily efforts of ridding ourselves of the ‘’rubbish’’ we have collected during our day.

We will also find a heavy contributor to this chain is Avidhya: Ignorance.

Through Kriya Yoga and Ashtanga Yoga, the mind slowly cleanses itself, and the kleshas weaken. When this happens, Avidhya begins to break down. Once it dissolves, the connective links of the karmic chain begin to break, and the Samskaras and Vasanas also begin to fade.

In order to work with our Karma, it is also helpful to understand the different types of karma that exist, and where they originate:

TYPES OF KARMA

•        Sabija karma: This is the Karma we obtain genetically from our parents or from previous lives. The sabija karma we take from our parents is compatible with the Sabrina karma we carry from previous lives. It consists of un-sprouted seeds. Before birth, we select our parents in order to help us deal with this karma. Sabija karma can be burned by:  intense meditation and ‘’Hang-Sah’’ mantra (surrender of the self to the higher), and Karma Yoga.

•        Agami karma: This is the karma that is ready to awaken in this life, for which the conditions are ready. We can avoid these ‘’miseries that have not yet come’’ through observation of our behavior and the tendencies that have been set for us in this life (eg. Egoistic behavior). Once we become conscious of this through self-awareness, we can use tapas (discipline) to fix this, and prevent it from awakening. Agami karma can therefore be cleared through the yamas, niyamas and karma yoga.  

•      Prarabdha karma is the karma we cannot escape. It is as if the arrow has already left the bow, and nothing can be done to prevent it. (eg. Karmic relationships). The key here is to work with detachment or pure love. We must understand that these karmic relationships, although painful and inescapable, are not our punishment, but a necessary tool for us to evolve. We must try to see what we can take from this person, from this experience, and use love and detachment to view them beyond the mask created by the kleshas.  

Karma, on a larger scale, can also fall into the following categories:

•        Adhyatmika Karma: Such as the types of karma mentioned above, which all refer to personal karma resulting from our own actions in current and previous lives.

•        Adhibauthika karma: Karma which belongs to the earth, and is the cause of natural disasters such as earthquakes and tsunamis. Each country may also have its own karma.

•        Adhidaivika karma: This karma is related to the stars and planets and the biorhythms that affect the time and space in which we are born, as well as the section of our lives that we currently live (dharma, yantra and karma yuga cycles). This again is particular to each person, and is powered by Daivika (the powerful psychic forces ruling the mind, nervous system, glands.)

How we deal with our karma:

1.    Meditation or concentration on AUM.

2.    Following the eight steps of Ashtanga yoga: Yama, Niyama, Asana, pranayama, pratyahara, Dharana, Dhyana, Samadhi)

3.    Following the Yamas, Niyamas and Kriya Yoga

4.    Karma Yoga: Practical tasks that are carried out without receiving any kind of reward or praise. In Karma yoga we must not feel as if we are the doer, but instead that we are simply a tool for the higher purpose. If we do not feel that we are the doer, we will not wish to accept the rewards, and instead we will work on our karma. In the same way, an artist can allow the higher to enter them, losing the ego in the process of creation.

5.   Dharma: When Karma becomes reduced past a certain point, it becomes dharma. This is the stage in which bliss can occur, in which we find our purpose in this life and simply follow it. It must be our desire to become what we truly are according to the laws of karma, dharma, yamas and niyamas. If we want to be happy, we must follow our dharma. If we do so, we will not continue to create karma.

6.    Detachment: (This includes to some extent, accepting death.)

7.   Tapas: Discipline “accepting the purifying aspects of painful experience” (Yoga Sutras of Patanjali- Swami Jnaneshvara Bharati), so that we can burn karma.

The understanding of this final act of tapas is vital to both comprehending the concept of karma and working with it. We must learn to accept the pain that comes with life, because this is why we are here.

This is illustrated in the story of St.Kasianos:

St. Kasianos once said, "As I was alone in the desert for some time, I was overcome with a feeling of deep depression. As the feeling began to grow, I felt that it would eventually take me away from my spiritual efforts, so I went to visit my brother, Pavlos, in an effort to change my environment. In doing so, I felt my moods lift and my soul lighten.

After a while, I proudly told this story to my spiritual master. I felt that he would praise me for the way in which I had conquered my sadness, but instead his reaction took me by surprise. 'Have strength!' He told me, 'because you did not release the sadness in this way, but instead you tied yourself to it. You must know that this misery will avenge you, if you do not from now on deal with it with patience, prayer and through your creative work.' "

If we can accept the ‘’purifying aspects that come with painful experience’’, then we accept our karma, and we are ready to work towards freeing ourselves from it.

The ideas presented in this session are mostly inspired by the lectures of my teacherAnanda Balayogi Bhavanani and Meenakshi Devi Bhavanani ,on theYoga Sutras of Patanjali (Ananda Ashram, Pondicherry, India, www.icyer.com)
Anandhi Korina Kontaxaki 

Why Are We Not Yet Enlightened?

(translated from Greek by Eleni Cosma )

The ideas presented in this session are inspired by the lectures of my teacher Ananda Balayogi Bhavanani on the Yoga Sutras of Patanjali (Ananda Ashram, Pondicherry, India, www.icyer.com)

The images belong to my dear Eridani Milly Baker who is currently working towards illustrating each of the Sutras. You can see all of her drawings here: http://yogasticks.weebly.com/

In our last session, we talked about the Chitta Vrittis, the whirlpools of the mind. The Chitta Vrittis are the thoughts that we cannot control, the frequent and regular thoughts. When a thought becomes frequent and regular, it takes the shape of a whirlwind and has its own personality. We no longer need to decide to think it; it exists on its own! The Chitta Vrittis slowly create Samskaras (habits) which in turn create Vasanas (programmings).

Thus the following chain is created: Chitta Vrittis => Samskaras = > Vasana

When a thought becomes so regular that it becomes a habit, and such a big habit that it then becomes programmed in us, it is very difficult to ‘’un-program’’. These Vasanas follow us everywhere, sometimes even into our next lives!

For example: Every day I have the thought that ‘’I am unworthy’’. This thought, after a while, becomes an automatic habit. This automatic habit is so unconscious now, that it changes our body, our expression, and eventually… our entire life. What was initially just a thought becomes an innate part of our being. A characteristic which deeply affects the way we live our life.

Another form of Vasanas, is desires whose roots we are unaware of.

These Vasanas either come from our childhood, or from previous lives. Desires that are not in harmony with our life, which do not have the grounds to be fulfilled, but for us are undefeatable, are programmings which source from obsessive thoughts that that have become habitual. We must pay attention to these Vasanas because they have the power to guide our life to places that it is not in our nature to go to.

The way to discover and eliminate this type of Vasanas is through self-observation and meditation.

With meditation we can generate the energy (warmth) which ‘’burns’’ the kleshas (layers) and the Vasanas. If we manage to truly meditate and completely clear our minds, even for just a few seconds, the system will automatically create the necessary heat along the length of the spine, which essentially ‘’burns’’ these impressions (kleshas, Vasanas, karma).

If our meditation is weak, we can work with self-observation. In other words, we can use this cosmic dream we call life, to experiment and burn impressions. Life is the field in which we can live out the experiences that we need. The entire universe has been constructed for our evolution. We are therefore faced with the choice of taking our situations personally and self-destructing, or using the opportunity we have been given in order to evolve. If we choose to see life as a workshop towards evolution, then through observing it, we can burn the Vasanas that appear to us as desires.

Where do my desires come from?

Do I have the ideal environment to materialise my desire?

When I attempt to materialise this desire, do I constantly meet obstacles?

Attention: Difficulties which have a solution are not the same as constant obstacles. When in order to succeed at something we constantly meet a brick wall, then we must wonder if our desire is a vasana (old programming) and not a true desire. If however we find difficulties which can be quickly solved, then our desire is real, and the difficulties are there to make the energy of our action grow.

This is why Patanjali says that the main objective of yoga is to control our repetitive thoughts (chitta vrittis). Because if our thoughts are not controlled, they will become Vasanas which obstruct our evolution.

Patanjali (1.6) says that our thoughts (CHITTA VRITTIS ) can be divided into five types:

1.       Knowledge (PRAMANA)

2.       Illusions (VIPARYAYA)

3.       Fantasies (VIKALPA)

4.       Memories (SMRITI)

5.       Dullness (NIDRA)

All of our thoughts can be included in one of these categories! And it is these categories of thoughts that can result in the programmings that obstruct our evolution.

I will focus now on the fifth type (dullness), because this can easily be misinterpreted. Sometimes, after a busy day, we go home and lie down staring at the ceiling, and if someone asks what we are thinking we might say ‘’nothing’’. This condition is NOT meditation! This is what we call dullness, or a kind of hypnotism. This hypnotism has nothing to do with the meditative state of non-thinking. In hypnotism, the mind is still (not empty), and in contact with the subconscious. In meditation the mind is empty and therefore in contact with its higher field of mind.

I would now like to connect the thoughts (Chitta vrittis) with the kleshas. Patanjali refers to the kleshas as the ‘’colours of our thoughts’’. Another interpretation is that they are the ‘’layers in front of us, obstructing our view of the truth.’’ The kleshas are the subjectivity of thoughts, which prevent us from seeing situations as they truly are; instead we see them as WE are. This is one of the greatest obstacles of human life! The root of this problem is ATTACHMENT. Because our ego is able to convince us that we ARE the situations that happen to us, we refuse to see these situations from an objective viewpoint, and look only through our small, limited viewpoint. This viewpoint cannot possibly see the truth, as our ego is only one of billions of people with billions of viewpoints!

The most valuable thing we will discuss today are the types of kleshas. If we are able to realise the layers that we ourselves place in front of the truth, then we can open our field of view and truly live in constant peace. If we can become free from our kleshas then we will move forward every day towards our evolution.

THE REASON THAT WE ARE NOT ENLIGHTENED, IS KLESHAS AND KARMA.

(Sutra 1.24: ’’The creative source from which we originate (ishwara) is clear consciousness free from kleshas and karma.’’)

 

(We will discuss Karma further in a future session)

The kleshas (layers which obstruct truth) can be divided into five categories:

1.            Avidya – Ignorance

2.            Asmita – Illusion of Separateness

3.            Raga – Attraction to the pleasant

4.            Dvesha – Aversion for the unpleasant

5.            Abhinivesha – Fear of death

AVIDYA (Ignorance)

Patanjali says that ignorance is the root of all other kleshas. In Sutra 2.5 he gives four types of ignorance:

1.       Seeing the temporary as permanent

2.       Seeing the unclear as clear

3.       Seeing things that bring pain as pleasant

4.       Seeing that which is not the self as the self

Essentially the knowledge is all inside us. We all know the truth. It is simply deactivated. When the truth is deactivated, we say that we have ‘’forgotten’’. Avidya can therefore also be termed ‘’memory loss’’, because that is what it essentially is. The reason that we have forgotten is because somewhere, at some point, something convinced us that knowledge exists outside of us, in a wise man, in god, in books, and we stopped searching inside ourselves. There is only one escape from ignorance: To look inside ourselves and trust ourselves.

Buddha said: ‘’Kill them all, the parents, the teachers, and in the end kill me too. Only then will you see the truth.’’

ASMITA (Illusion of Separateness)

Asmita is our inability to see that everything is connected and that all existences within the universe, all the qualities (good and bad) originate from the same source. I believe that this illusion can only be overcome through the highest levels of meditation. When we consciously (so that we can remember it) reach the dimension in which space and time does not exist, we can experience unity with all, and this experience is stored in our memory. We know that we have eliminated this illusion within us, when we do not fear the negative. Because we know that the negative is part of creation.

 RAGA /DVESHA (attraction to the pleasant/aversion to the unpleasant)

These two qualities are the foundation of attachment; something we have said many times. What I would like to remind you is that when we seek out the pleasant, we will be inevitably hurt by the unpleasant. When we keep a neutral stance towards the pleasant, then the unpleasant does not crush us. This is neither insensitivity nor denial of joy. Quite the opposite, detachment is the true viewpoint of life. When we live without attachments, life becomes filled with peace and truths. When we live with the fear that we will not receive enough pleasure or that something will happen to cause us to suffer, our lives become filled with tension. The system does not differentiate between excitement and disappointment. In both cases, the heart beats faster, the breath quickens and we lose our objectivity. Both sadness and joy will charge the system. What we must seek out is peace, not joy. Because joy is temporary whereas peace can become permanent.

ABHINIVESHA (fear of death)

…And when there is this attachment for the pleasant, our attachment to life comes with it. We think that we are here to have fun, but even if we are not having fun, we still cannot free ourselves from the fear of death. This of course is instinctual, and it is a very useful instinct otherwise we would commit suicide from the first difficulty we were faced with. Life would therefore never be able to fulfil its purpose.

It is correct and necessary not to give up on life.

What is unnecessary, is for all of our actions to root from fear of death.

The excessive need to remain in this (temporary) body, even when it is time for us to change our form (or time for someone close to us to change their form), destroys our personal progress. Simply because the body and the life we live now, is the coarse version of us and not our whole existence, and we simply cannot give so much energy to such a small part of us. In essence this attachment to life means that we are attached to this particular form, and to the idea that we are our body, our thoughts and our situations.   

Let us therefore be a little more sensitive in order to understand when we are being overtaken by the survival instinct, and when it is under our control. Our ability to ‘’create illness only with our thoughts’’ clearly demonstrates that the fear of death controls us and does not allow us to progress. On the other hand, those that have the survival instinct under their control, can use their power of thought to cure any disease.

Patanjali says that in order to burn the kleshas, we must meditate:

2.11 ‘’When our thoughts are coloured by kleshas, they are neutralised by meditation (dhyana)’’

He also offers an alternative solution, close to what religion offers:

1.23 ‘’Absolute surrender and dedication to the creative source from which we have originated will bring salvation.’’

If we therefore have as our main purpose in live to become free from illusions (KLESHAS) and to evolve, we must employ the following practices:

·         Self-knowledge

·         Discipline in Meditation

·         Surrender to the creative source

Let us follow our dharma – only this can free us!

Anandhi Korina Kontaxaki 

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ;

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ;;

Οι ιδέες αυτής της ομιλίας που έδωσα την Τετάρτη 3 Ιουνίου στο YogaLife,  είναι εμπνευσμένες ή πηγάζουν άμεσα από τις διαλέξεις του δασκάλου μου Ananda Balayogi Bhavanani πάνω στις Yoga Sutras του Patanjali (Ananda Ashram , Pondicherry ,India) . www.icyer.com

 Οι εικόνες ανήκουν στην αγαπημένη μου Eridani Milly Baker που εργάζεται πάνω στις Γιόγκα Σούτρας εδώ και μήνες, ζωγραφίζοντας ένα σχέδιο για κάθε Σούτρα. Δείτε τα όλα εδώ  http://yogasticks.weebly.com/

Την προηγούμενη φορά μιλήσαμε για τους στρόβιλος του νου (chitta vritis). Τα chitta Vritis είναι οι σκέψεις εκείνες που δεν μπορούμε να σταματήσουμε. Είναι, μπορούμε να πούμε, οι τακτικές και συνεχείς μας σκέψεις (σκεπτομορφές). Όταν λοιπόν μια σκέψη γίνεται τακτική και συνεχής, παίρνει το σχήμα του στροβίλου και έχει πια δική της υπόσταση: δεν χρειάζεται να επιλέγουμε να την σκεφτούμε, υπάρχει από μόνη της! Τα Chitta Vrittis δημιουργούν σιγά σιγά  Samskaras (συνήθειες), τα οποία δημιουργούν Vasanas (προγραμματισμούς).

Να θυμάστε λοιπόν την αλυσίδα: Chitta vrittis => Samskaras = > Vasanas

Όταν μια σκέψη γίνει τόσο τακτική ώστε να γίνει συνήθεια και τόσο μεγάλη συνήθεια ώστε να γίνει προγραμματισμός, τότε είναι πολύ δύσκολο να τον αποβάλουμε. Οι προγραμματισμοί αυτοί (Vasanas) μας ακολουθούν παντού, καμιά φορά και στην επόμενη μας ζωή!

 Για παράδειγμα: Κάθε μέρα κάνω τη σκέψη ότι δεν αξίζω. Αυτή η σκέψη, ύστερα από καιρό γίνεται αυτόματη συνήθεια. Αυτή η αυτόματη συνήθεια είναι τόσο υποσυνείδητη πια , που αλλάζει το σώμα μας, την έκφραση μας και τέλος…την ίδια μας τη ζωή. Αυτό που ήταν αρχικά μια σκέψη , έχει γίνει πια πεπρωμένο. Πεπρωμένο που αλλάζει τη ζωή μας.

Μια άλλη μορφή των Vasanas είναι οι επιθυμίες που έχουμε και που δεν ξέρουμε από πού πηγάζουν.

Αυτό είναι vasanas και είτε έρχεται από την παιδική μας ηλικία , ή από προηγούμενη ζωή. Επιθυμίες που δεν αρμόζουν με τη ζωή μας, που δεν έχουν το έδαφος να πραγματοποιηθούν αλλά για εμάς είναι ανίκητο πάθος, είναι προγραμματισμοί που πηγάζουν από έμμονες σκέψεις που έγιναν συνήθεις και τέλος προγραμματισμοί. Προσοχή σε αυτά τα vasanas γιατί καθοδηγούν τη ζωή μας σε μέρη που δεν είναι στη φύση μας, απλά γιατί έχουν τεράστια υπόσταση.

Ο τρόπος να ανακαλύψουμε και να καταργήσουμε αυτό το είδος vasanas είναι η αυτοπαρατήρηση και ο διαλογισμός.

Με το διαλογισμό δημιουργούμε την ενέργεια (θερμότητα) αυτή που «καίει» τα kleshas και vasanas. Ακόμα και αν καταφέρουμε να μπούμε σε διαλογισμό (απόλυτο άδειασμα του νου)  για μερικά δευτερόλεπτα, αυτόματα αρχίζει το σύστημα να παράγει θερμότητα κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης που στην ουσία «καίει» τις πεποιθήσεις (kleshas, vasanas, karma).

Αν ο διαλογισμός είναι αδύνατος, εργαζόμαστε με την αυτοπαρατήρηση. Να χρησιμοποιούμε δηλαδή το κοσμικό όνειρο που λέγεται ζωή, για να πειραματιστούμε και να κάψουμε πεποιθήσεις. Η ζωή είναι για να ζήσουμε τις εμπειρίες που χρειαζόμαστε. Όλο το σύμπαν έχει φτιαχτεί για την εξέλιξη μας. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την ευκαιρία αυτή και να εξελιχθούμε, ή να πάρουμε τη ζωή προσωπικά και να αυτοκαταστραφούμε. Δική μας επιλογή. Αν λοιπόν πάρουμε τη ζωή σαν ένα εργαστήρι εξέλιξης, τότε μπορούμε να παρατηρούμε τη ζωή και να κάψουμε τα vasanas που εμφανίζονται σαν επιθυμίες:

Από πού προέρχονται οι επιθυμίες μου;

έχω το κατάλληλο περιβάλλον για να υλοποιήσω την επιθυμία μου;

Όταν δρω προς την υλοποίηση μιας επιθυμίας, βρίσκω συνέχεια εμπόδια;

Προσοχή: άλλο δυσκολίες που έχουν λύση κι άλλο εμπόδια. Όταν για να πετύχουμε κάτι βρίσκουμε συνέχεια εμπόδια (σαν τοίχος που μας σταματά) τότε ίσως να πρέπει να αναρωτηθούμε αν τελικά η επιθυμία είναι vasanas (παλιός προγραμματισμός) και όχι πραγματική επιθυμία. Αν όμως απλά βρίσκουμε δυσκολίες που σύντομα βρίσκουν λύση, τότε η επιθυμία αυτή είναι πραγματική , και οι δυσκολίες είναι εκεί για να μεγαλώσουν την ενέργεια της δράσης μας.

Γι αυτό και ο Patanjali λέει ότι ο κύριος στόχος της γιόγκα είναι να ελέγξουμε τις τακτικές σκέψεις (chitta vritis). Γιατί αν οι σκέψεις είναι ανεξέλεγκτες, θα καταλήξουν προγραμματισμοί (vasanas) και δεν θα μας αφήνουν να εξελιχθούμε.

Ο Πατάντζαλι (1.6) λέει ότι οι σκέψεις μας (CHITTA VRITTIS ) είναι πέντε ειδών:

1. Γνώσεις (PRAMANA)

2. Παραισθήσεις (VIPARYAYA)

3. Φαντασιώσεις (VIKALPA)

4. μνήμες (SMRITI)

5. Παθητικότητα. (NIDRA)

Πραγματικά , όλες οι σκέψεις μας είναι ένα από τα πέντε παραπάνω! Και όλα τα παραπάνω μπορούν να γίνουν τόσο τακτικά ώστε να καταλήξουν συνήθειες και συγκεκριμένοι προγραμματισμοί που θα εμποδίζουν την εξέλιξη μας.

Θα μείνω λίγο στο τελευταίο (παθητικότητα) γιατί είναι πολύ παρεξηγημένο. Καμιά φορά μετά από μια πολυάσχολη μέρα , πηγαίνουμε σπίτι και ξαπλώνουμε κοιτώντας το ταβάνι και αν κάποιος μας ρωτήσει «τι σκέφτεσαι;» λέμε «τίποτα». Αυτό δεν είναι διαλογισμός! Αυτό είναι παθητικότητα/ υπνωτισμός. Ο υπνωτισμός δεν είναι διαλογισμός. Είναι μια πολύ παθητική κατάσταση του νου. Είναι πολύ μικρή η διαφορά. Στο διαλογισμό το μυαλό είναι άδειο και είναι σε επαφή με το ανώτερο πεδίο του νου. Στην ύπνωση το μυαλό είναι στάσιμο (όχι άδειο) και σε επαφή με το υποσυνείδητο.

Τώρα θα ήθελα να συνδέσω τις σκέψεις (Chitta vrittis) με τα kleshas. Ο Πατάντζαλι λέει ότι τα Kleshas είναι τα «χρώματα των σκέψεων». Μια άλλη ερμηνεία είναι ότι είναι τα «στρώματα μπροστά μας, που μας εμποδίζουν να δούμε την αλήθεια». Τα kleshas είναι η υποκειμενικότητα των σκέψεων: Δεν βλέπουμε τις καταστάσεις όπως είναι. Τις βλέπουμε όπως είμαστε. Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στη ζωή! Η ρίζα αυτού του προβλήματος είναι η ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΗ. Επειδή το εγώ μας πείθει ότι είμαστε οι καταστάσεις που μας συμβαίνουν, εμείς αρνούμαστε να δούμε τις καταστάσεις αυτές από μια ανοικτή οπτική γωνία, και κοιτάμε μέσα από τη μικρή μας, ατομική ύπαρξη. Αυτό όμως είναι αδύνατο να είναι αληθινό , αφού το εγώ μας είναι ένα μέσα σε πολλά δισεκατομμύρια ανθρώπων με δισεκατομμύρια οπτικές γωνίες!

Το πιο πολύτιμο πράγμα για το οποίο μιλάμε σήμερα είναι τα είδη των kleshas. Αν συνειδητοποιήσουμε τα στρώματα που οι ίδιοι βάζουμε μπροστά από την αλήθεια, τότε θα μπορέσουμε να ανοίξουμε την οπτική μας και να ζήσουμε πραγματικά και να είμαστε σε συνεχή γαλήνη.  Αν καταφέρουμε να αδειάσουμε από τα kleshas τότε θα προχωράμε κάθε μέρα ένα βήμα μπροστά προς την εξέλιξη μας.

Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ KLESHAS ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΡΜΑ.

(Σούτρα 1.24 : «η δημιουργική πηγή από την οποία ερχόμαστε (ishwara) είναι καθαρή συνειδητότητα χωρίς Kleshas και χωρίς Κάρμα»)

(Θα μιλήσουμε για το Κάρμα σε άλλη συνάντηση)

Τα kleshas (στρώματα που κρύβουν την αλήθεια) είναι πέντε ειδών:

1.       Avidya – Άγνοια

2.       Asmita – Ψευδαίσθηση του διαχωρισμού  

3.       Raga – έλξη προς τα ευχάριστα / απόλαυση

4.       Dvesha – απώθηση για τα δυσάρεστα/ δυσκολίες

5.       Abhinivesha – φόβος για το θάνατο

AVIDYA (άγνοια)

Ο Πατανζαλι λέει ότι η άγνοια είναι η ρίζα όλων των άλλων kleshas.

Και στη σούτρα 2.5 δίνει τέσσερις τύπους άγνοιας

1. Βλέπουμε το προσωρινό σαν μόνιμο

2. Βλέπουμε το ακάθαρτο για καθαρό

3. Βλέπουμε αυτά που φέρνουν πόνο σαν ευχάριστα 

4. Βλέπουμε κάτι που δεν είναι ο εαυτός σαν τον εαυτό.

Στην ουσία η γνώση είναι όλη μέσα μας. Όλοι μας ξέρουμε την αλήθεια. Όμως η αλήθεια είναι απενεργοποιημένη. Όταν η αλήθεια είναι απενεργοποιημένη , λέμε ότι έχουμε «ξεχάσει». Η avidya λοιπόν μπορεί επίσης να οριστεί σαν «απώλεια μνήμης» γιατί αυτό είναι στην πραγματικότητα. Ο λόγος που έχουμε ξεχάσει είναι γιατί κάπου, κάποτε , κάτι μας έπεισε ότι η γνώση βρίσκεται κάπου έξω μας, σε κάποιον σοφό, στο Θεό, στα βιβλία, και σταματήσαμε να ψάχνουμε μέσα μας πια. Για να βγούμε από την άγνοια μόνο ένας τρόπος υπάρχει: να κοιτάξουμε μέσα μας και να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας.

Ο Βούδας είπε: «σκοτώστε τους όλους, τους γονείς, τους δασκάλους, και στο τέλος σκοτώστε κι εμένα. Μόνο έτσι θα δείτε την αλήθεια.».

ASMITA (Ψευδαίσθηση του διαχωρισμού)

Asmita είναι η ανικανότητα μας να δούμε πως όλα συνδέονται μεταξύ τους και πως όλες οι υπάρξεις και οι πλανήτες, όλες οι ποιότητες (καλό και κακό) προέρχονται από την ίδια πηγή. Νομίζω πως αυτή την Ψευδαίσθηση , μόνο τα υψηλά επίπεδα διαλογισμού μπορούν να εξαλείψουν. Όταν φτάσουμε συνειδητά (ώστε να το θυμόμαστε) σε αυτήν τη διάσταση που δεν υπάρχει χώρος και χρόνος, βιώνουμε την ενότητα με όλα, και το βίωμα αυτό αποθηκεύεται στη μνήμη μας. Ξέρουμε ότι έχουμε καταργήσει αυτή την ψευδαίσθηση μέσα μας, όταν δεν φοβόμαστε το κακό. Γιατί ξέρουμε πως και το κακό είναι μέρος της δημιουργίας.

 

RAGA /DVESHA (έλξη και απώθηση για τα ευχάριστα και δυσάρεστα αντίστοιχα)Αυτές οι δύο ιδιότητες είναι η βάση της προσκόλλησης και το έχουμε πει πολλές φορές. Θα ήθελα απλά να σας θυμίσω: όταν αναζητούμε τα ευχάριστα, τότε πληγωνόμαστε πολύ από τα δυσάρεστα. Όταν κρατάμε ουδέτερη στάση για τα ευχάριστα, τότε τα δυσάρεστα δεν μας γονατίζουν. Αυτό δεν είναι ούτε αναισθησία , ούτε άρνηση να χαρούμε. Το αντίθετο: η απόσπαση είναι η πραγματική οπτική γωνία της ζωής. Όταν ζούμε χωρίς προσκολλήσεις, η ζωή είναι γεμάτη γαλήνη και αλήθεια. Όταν ζούμε με την αγωνία ότι δεν θα χαρούμε αρκετά ή ότι κάτι θα συμβεί και θα υποφέρουμε, η ζωή είναι γεμάτη ένταση. Το σύστημα δεν καταλαβαίνει τη διαφορά ενθουσιασμού και απογοήτευσης. Η καρδιά χτυπά δυνατά, η αναπνοή γίνεται γρήγορη και χάνουμε την αντικειμενικότητα μας και στις δύο περιπτώσεις. Άρα το σύστημα φορτώνεται και με τη λύπη αλλά και με τη χαρά. Η γαλήνη είναι το ζητούμενο και όχι η χαρά. Γιατί η χαρά θα τελειώσει ενώ η γαλήνη μπορεί να είναι μόνιμη.

ABHINIVESHA (φόβος για το θάνατο)

…και όταν υπάρχει αυτή η προσκόλληση για τα ευχάριστα έρχεται μαζί και η προσκόλληση στη ζωή. Νομίζουμε πως είμαστε εδώ για να διασκεδάσουμε, αλλά ακόμα κι όταν δεν διασκεδάζουμε, δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από το φόβο του θανάτου. Αυτό φυσικά είναι ένστικτο και είναι ένα πολύ χρήσιμο ένστικτο αλλιώς όλοι με την πρώτη δυσκολία θα αυτοκτονούσαμε. Η ζωή τότε δεν θα μπορούσε να εκπληρώσει το σκοπό της.

Είναι σωστό και απαραίτητο να μην παραιτούμαστε από τη ζωή.

Αυτό που δεν είναι απαραίτητο, είναι να πηγάζουν όλες οι δράσεις μας από το φόβο του θανάτου.

Η υπερβολική ανάγκη να παραμείνουμε σε αυτό το (προσωρινό) σώμα, ακόμα κι όταν είναι ώρα να αλλάξουμε μορφή (ή να αλλάξει μορφή κάποιος δικός μας άνθρωπος) , καταστρέφει κάθε προσωπική μας εξέλιξη. Απλά γιατί το σώμα και η ζωή που ζούμε τώρα, είναι η πιο χονδροειδής μορφή μας και όχι ολόκληρη η ύπαρξη μας και δεν μπορούμε να δίνουμε τόση ενέργεια σε ένα τόσο μικρό μας κομμάτι. Στην ουσία η προσκόλληση στη ζωή σημαίνει προσκόλληση στη συγκεκριμένη μας μορφή, και προσκόλληση στην ιδέα ότι είμαστε το σώμα, οι σκέψεις και αυτά που μας συμβαίνουν.

Ας είμαστε λοιπόν λίγο πιο ευαίσθητοι για να μπορούμε να καταλάβουμε πότε μας καταβάλλει το ένστικτο της επιβίωσης , και πότε το έχουμε κάτω από τον έλεγχο μας. Η ιδιότητα μας να «δημιουργούμε αρρώστιες μόνο με τη σκέψη μας» δηλώνει καθαρά ότι ο φόβος του θανάτου μας έχει υπό τον έλεγχο του και δεν μας αφήνει να εξελιχθούμε. Από την άλλη, ο άνθρωπος που έχει το ένστικτο του θανάτου υπό τον έλεγχο του, μπορεί αν το επιλέξει, να καταπολεμήσει με τη σκέψη κάθε αρρώστια.

O Πατάντζαλι λέει ότι για να καούν τα kleshas χρειάζεται να κάνουμε διαλογισμό:

2.11 «Όταν οι σκέψεις μας είναι χρωματισμένες με Kleshas, αυτές ουδετεροποιούνται με διαλογισμό (dhyana)»

Επίσης προτείνει ακόμα μια λύση , που είναι πολύ κοντινή με την λύση που προτείνει ο Χριστιανισμός:

1.23 « Η απόλυτη αφοσίωση και παράδοση στην δημιουργική πηγή από την οποία προήλθαμε φέρνει την τελική λύτρωση».

Αν λοιπόν έχουμε σαν κύριο σκοπό της ζωής μας να λυτρωθούμε από τις ψευδαισθήσεις (KLESHAS) για να εξελιχθούμε πρέπει να εργαστούμε στις εξής πρακτικές:

Αυτογνωσία

Πειθαρχία στο διαλογισμό

Παράδοση στη δημιουργική πηγή.

Ας ακολουθήσουμε το Ντάρμα μας – μόνο αυτό θα μας ολοκληρώσει!