Το Κοσμικό Όνειρο -Κορίνα Κονταξάκη

Το Απεριόριστο περιορίζεται Για να περάσει τα όρια του

Να γίνει υπερ-απεριόριστο

Μαζί με τα όρια του δίνουν και χέρια

Πόσο ευτυχισμένο είναι...! 

Ο νους δεν λαμβάνει πόσο το χαίρεται

Χέρια για να δίνει, να παίρνει, να αισθάνεται

Μάτια, για να βλέπουν οι άλλοι το απεριόριστο μέσα του

Αλλά και για να βλέπει το περιορισμένο.

Μετά, του δίνουν την αίσθηση ότι υπάρχει....

Τι ηδονή!      Να υπάρχει , να το ξέρει....

Η κοσμική μητέρα του πακετάρει μερικές συμβουλές "φύλαξε τα, κλείδωσε τα

καλά!"

Το ονομάζει ... μνήμη.

Και μετά...

Η μεγάλη μύηση.

Η τελετουργία παίρνει μερικά εκατομμύρια χρόνια.

Οι δοκιμασίες είναι πολλές,

τα κριτήρια αυστηρά.

Γιορτή στον ουρανό όταν

Κάποιος μυηθεί.

Ήρθε η ώρα!

Κάποιος- έστω και ένας κατάφερε να ξεχάσει! 

Η κοσμική μητέρα τρέχει ξοπίσω του

«Πάρε κι αυτό, άνοιγε το κάθε φορά που αμφιβάλλεις, 

Ότι θα σε φέρνει πίσω, θα σου δίνει γαλήνη

Ότι θα σε κρατά εκεί, θα σου φέρνει πόνο- μην ξεγελαστείς!

Ρώτα την καρδιά! Μην, μην ξεγελαστείς!» 

Την κοιτά απορημένος

Έχει ήδη ξεχάσει

Δεν ξέρει Ποια είναι

Βάζει επιπόλαια το δώρο της στο κεφάλι του 

Εκείνη βλέπει την αδιαφορία του και κλαίει 

Κρυφά

Δεν πρέπει να Την δει…

Έτοιμος για το Ανώτερο Κοσμικό Όνειρο

Ξένος μέσα σε ξένους

Μόνος μέσα σε μόνους

Τυφλός μέσα σε τυφλούς.

 

Στον Ουρανό κάνουν γιορτή!

Κάποιος χάθηκε για να ξαναβρεθεί!

Ο χρόνος δεν έχει σημασία

Ξέρουν ότι θα γυρίσει πίσω

Δεν έχει σημασία πότε.

Όταν γυρίσει, δεν θα έχει σημασία πότε.

Όταν γυρίσει, δεν θα έχει σημασία γιατί.

Όταν γυρίσει, δεν θα έχει σημασία ο στόχος.

Το κοσμικό όνειρο έχει αρχίσει

Αλλά δεν το θυμάται πια

Ο στόχος κρύβει την αλήθεια.

Και θα μπορούσε να ξέρει, ότι κάτι που αλλάζει δεν μπορεί να είναι αληθινό

Αλλά έχει ξεχάσει να το παρατηρήσει.

Και θα μπορούσε να επιβεβαιώσει, ότι η διάσπαση, δεν μπορεί να είναι η κληρονομιά του,

Αλλά το παραλείπει για λόγους ομοιομορφίας.

Και θα μπορούσε να καταλάβει, ότι η ορθότητα δεν μπορεί να έχει χίλιες μορφές

Αλλά έχει πεισμώσει να μην το γνωρίσει.

Και θα μπορούσε να υποψιαστεί , ότι τα όνειρα του είναι τόσο αληθινά όσο η ζωή,

Αλλά του έχουν πει ότι δεν είναι- και τους πιστεύει.

Και θα μπορούσε να αντιληφθεί, ότι εκείνο μέσα του, που ασταμάτητα ζητάει , είναι το πρώτο που παραλείπει να ευφρανθεί,

Αλλά εγκατέλειψε να του επιβληθεί.

Και θα μπορούσε να διακρίνει, ότι τα καθηλωμένα δέντρα είναι πιο ελεύθερα από εκείνον

Αλλά διαβάζει την ακινησία σαν αποτυχία, και την απορρίπτει.

Και θα μπορούσε να νιώσει , ότι ο θάνατος είναι η πιο τιμημένη στιγμή,

Αλλά η λησμονιά έχει διαστρεβλώσει την αυθεντία.  

Ότι υπάρχει δεν είναι εκεί

Ότι λείπει , είναι πολύ

Το τίποτα σημαίνει όλα

Και τα πάντα σημαίνει έλλειψη

Ότι Είναι δεν μπορεί να πεθάνει

Ότι νομίζει ότι είναι, είναι ήδη νεκρό

Το μέλλον μόλις έχει συμβεί

Η ουσία είναι ότι δεν υπάρχει νόημα.

Ο χρόνος δεν επιδρά στο στόχο

Ο στόχος δεν είναι η αλήθεια

Η αλήθεια δεν είναι η πορεία

Η πορεία δεν έχει γεννηθεί

Ο στόχος είναι η αρχή.

… Αν κάτι χάθηκε δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει.

Κ.Κ Από τη συλλογή "¨Αναλαμπές"