Πόλεμος

Το απέραντο του ουρανού,

Το ξαφνικό φρέσκο αεράκι που πλένει τα μάτια σου,

Η ένωση δύο καρδιών , έτσι ξαφνικά.

Μια φωνή… που ξέρεις ότι σε έχει αλλάξει αλλά δεν καταλαβαίνεις τι λέει. 

Μια σπίθα που έχει στόχο να ανάψει ένα φως εκτυφλωτικό αλλά δεν το κάνει. 

Η σκοτεινή δύναμη την εμποδίζει, λένε.

Και την φανταζόμαστε μαύρη, άσχημη, βρωμερή

Που να ξέρεις… ότι έχει την πιο ελκυστική μυρωδιά, την πιο γοητευτική όψη,

Είναι σαν τις Σειρήνες , γι αυτό και δε θα στο πει.

Θα σε χειραγωγεί με υπερβατική επιδεξιότητα.

Σου γδέρνει το δέρμα , για να ζωγραφίζει πάνω σου τις σκοτεινές του εικόνες, που τις προβάλλει σαν τέχνη. 

Σου κλέβει την τροφή και σου πουλάει τα αποφάγια του σαν υπερτροφές σε τιμή ευκαιρίας.

Σου πετάει στα μούτρα τα κόπρανα του- τυλιγμένα σε κουτί για σοκολατάκια. Έχει και μια χρυσή κορδελίτσα και την σημείωση gluten free. Και διασκεδάζει να σε βλέπει να τα καταβροχθίζεις με όρεξη.

Σε γονατίζει και σου λέει είναι για μετριοφροσύνη.

Σου ποτίζει ενέσεις, επιστημονικά ελεγμένες που γεμίζουν τα κύτταρα σου με τις βαλτωμένες του ιδέες.

Σου δαγκώνει το λαιμό πριν κοιμηθείς για να βεβαιωθεί ότι δεν θα ταξιδέψεις μακριά.

Κουβαλάς τα σκουπίδια του αλλά σου λέει είναι τα απαραίτητα. Δεν τα χρησιμοποιεί ποτέ ,αλλά ξεχνάς να το παρατηρήσεις.

Σε βιάζει παρά φύσιν ,με τακτικότητα μέχρι να ξεχάσεις το αληθινό , να ξεχάσεις ότι  μπορείς να πεις όχι. Σε βιάζει παρά φύσιν μέχρι να σου γίνει ανάγκη. 

Σε εγχειρίζει με υπερσύγχρονα εργαλεία  και σου βάζει άλλη καρδιά, άλλο συκώτι , άλλα νεφρά

Τα δικά σου τα τρώει.

Σου κλέβει τα υπάρχοντα και σου αφήνει το υστέρημα 

Ζεις με το υστέρημα – αλλά δεν το ξέρεις. 

Ενώ εσύ ψάχνεις να γλυτώσεις από την ασχήμια, η ομορφιά τα κάνει όλα αντιαισθητικά. 

Η ομορφιά πνίγει την Πνοή. 

Όταν περπατάς κουβαλάς την Πνοή μαζί σου; 

Όταν υποφέρεις; Όταν ερωτεύεσαι; Όταν κινδυνεύεις; 

Η Πνοή είναι μέσα σου για να γίνει στρόβιλος

κι εσύ την κρατάς Πνοή μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος- λες… 

… Η ελευθερία είναι δωρεάν. Αλλά δεν είναι φτηνή 

Ποιον δεν θα πληρώσεις για να την έχεις; 

Κορίνα Κονταξάκη Μάιος 2017 "Αναλαμπές"