Sadhana Pada (η πρακτική της γιόγκα)
2.1 H Γιόγκα της πράξης έχει
τρία σημεία : 1. Πειθαρχία 2. Γνώση 3.Αφοσίωση σε κάτι ανώτερο
2.2 Αυτό το τρίγωνο της πνευματικότητας θα αποδυναμώσει τις παρενέργειες του
Εγώ (klesha)
2.3 Οι παρενέργειες του Εγώ είναι πέντε 1. Άγνοια 2.εγωισμός 3. Έλξεις
(προσκολλήσεις) 4. Αποστροφές 5.ένστικτο επιβίωσης
2.4 Το Εγώ μας έκανε να ξεχάσουμε και να έχουμε τις παραπάνω παρενέργειες σε
τέσσερα στάδια: 1. Ανενεργά (όχι
ανύπαρκτα) 2. Αδύναμα 3. Ασταθή 4. Ενεργοποιημένα να προκαλούν σκέψεις και
δράσεις.
2.5 η άγνοια έχει τέσσερις τύπους: 1. Λανθάνει το προσωρινό για μόνιμο
2.Λανθάνει το νοθευμένο για καθαρό 3. Κυνηγά τη χαρά αλλά τελικά φέρνει θλίψη
4. Μπερδεύει το άτομο με τον Εαυτό.
2.6 Ο εγωισμός προκλήθηκε από την σύγχυση ότι η συνείδηση* είναι η καθαρή
συνειδητότητα.
2.7 Προσκόλληση συνδέει τη μνήμη της ευχαρίστησης με την έλξη για αυτήν.
(Ξεχνάμε ότι τίποτα δεν είναι μόνιμο) quirks ***
2.8 Η αποστροφή δημιουργείται πάλι από την μνήμη του δυσάρεστου ή του πόνου.
(Ξέχνάμε ότι τίποτα δεν είναι μόνιμο)
2.9 Για το ένστικτο επιβίωσης: Ακόμα κι εκείνοι που είναι προχωρημένοι, έχουν
την τάση να θέλουν να συνεχίσουν την ψευδαίσθηση της ζωής.
2.10 Όταν οι πέντε παρενέργειες
κρατηθούν αδρανείς– έστω και τεχνητά- με την γιόγκα της δράσης ,τότε σταδιακά
απορροφούνται από το νου και αποδυναμώνονται .
2.11 Για να μειώσουμε την τάση τους συνδυάζουμε τη γιόγκα της δράσης με
διαλογισμό(dhyana)
2.12 Παλιό Κάρμα, φέρνει κι αυτό τις πέντε παρενέργειες σε ανάλογες εντάσεις σε
αυτή ή σε μελλοντική ζωή. **
2.13 Όσο βιώνουμε ενσαρκώσεις θα έχουμε τις παρενέργειες και όσο έχουμε τις
παρενέργειες θα έχουμε ενσαρκώσεις και βιώματα.
2.14 Και επειδή μέσα μας έχουμε και το καλό και το κακό, η ζωή θα βιώνεται ως
ευχάριστη ή δυσάρεστη.
2.15 Ο σοφός όμως βλέπει όλη τη ζωή δύσφορη (σκληρή εργασία) αφού όλες οι
δράσεις και σκέψεις έχουν σαν αποτέλεσμα στρες και συνήθειες (σαμσκάρας) που
μας απομακρύνουν από την Πηγή.
2.16 Όταν δούμε όλη τη ζωή σαν δυσφορία, θα μπορέσουμε να αποφύγουμε την
δυσφορία που δεν ήρθε ακόμα.
2.17 Με το να διαχωρίσουμε αυτόν που βιώνει με το βίωμα.
2.18 Στην ενσωματωμένη ψυχή δίνεται η
δράση , η νωθρότητα και το φως έτσι να δρουν με τα στοιχεία και τις αισθήσεις
και όλα αυτά υπάρχουν για την ελευθερία και τη φώτιση.
2.19 Τα παραπάνω έχουν τέσσερις ιδιότητες 1. Συγκεκριμένο (συναισθήματα, νους)
2. Μη συγκεκριμένο (υποσυνείδητο, όνειρα) 3. Αυτό που υποδεικνύει
(υπερ-νοητικό) 4. Το Ανεπηρέαστο πεδίο
του Εαυτού.
2. 20 Ενώ η ενσωματωμένη ψυχή είναι μόνο καθαρή συνειδητότητα, φαίνεται σαν να
είναι μόνο νους που βλέπει τα πάντα μέσα από τις αισθήσεις και τις εμπειρίες.
2.21 κι όμως όλα αυτά είναι δημιούργημα της Πηγής για να βιώσει εμπειρίες μέσα
από την ψυχή, στην Ύλη.
2.22 Μόλις η ψυχή βιώσει τα αναγκαία , ο κόσμος της δράσης-αντίδρασης διαλύεται
για εκείνην- μένει όμως για τις ψυχές που δεν έχουν ολοκληρωθεί.
2.23 Ο ένσαρκος κόσμος θα διαλυθεί ολοκληρωτικά, μόνο όταν η ύλη και η Πηγή
μπορέσουν να συνυπάρχουν στον κόσμο της δράσης- αντίδρασης, ταυτόχρονα.
2.24 η ψευδαίσθηση της ζωής (maya) υπάρχει για να ενωθεί η ύλη με την Πηγή μέσα στο πεδίο της ύλης.
2.25 Αφού ενωθούν , θα χωρίσουν για πάντα αφού η ψευδαίσθηση της ζωής χάνεται ,
και η ψυχή αφήνει τον υλικό κόσμο και ενώνεται με την Ουράνια Συμπατική Ψυχή.
2.26 Το αποτέλεσμα της ένωσης της ύλης με την Πηγή είναι ξεκάθαρη, ανεπηρέαστη
και συνεχής διάκριση και γνώση.
2.27 Η γνώση αυτή φέρνει τις επτά θεϊκές εμπνεύσεις*.
2.28 Τα οκτώ σκαλοπάτια της Ρατζα Γιόγκα, θα εξαγνίσουν την ψυχή και θα φανεί
το φως της.
2.29 Τα οκτώ σκαλοπάτια είναι 1.
Κοινωνικοί κώδικες δράσεις yama, 2.Προσωπικοί κώδικες δράσης niyamas, 3. Συγκεκριμένη στάση asana, 4. Διεύρυνση ζωτικότητας pranayama, 4. Αποστασιοποίηση pratyahara, 5. Συγκέντρωση dharana, 6. Διαλογισμός Dhyana,
7. Απορρόφηση samadhi.
2.30 Αβλάβεια (ahimsa), πλήρης
ευθυγράμμιση (satya), μη παραβίαση
ορίων (asteya), επένδυση της δημιουργικής
ενέργειας (brahmacharya), λιτότητα,
είναι οι κοινωνικοί κώδικες δράσης και είναι το πρώτο από τα οκτώ σκαλοπάτια.
2.31 Αυτοί οι κώδικες γίνονται όρκος που ισχύει για όλους τους μυημένους
ανεξαρτήτως φυλής, θέσης, συναναστροφής, χώρου, χρόνου , κατάστασης.
2.32 Κρυσταλλική καθαρότητα (shaucha), ουδέτερη παρατήρηση (santosha), σκληραγώγηση (tapas), ενδοσκόπηση
(svadhyaya), και παράδοση στο
ανώτερο, είναι οι πέντε προσωπικοί κώδικες και το δεύτερο από τα οκτώ
σκαλοπάτια.
2.33 Όταν οι δράσεις δεν είναι οι επιθυμητές για τους παραπάνω κώδικες,
συγκεντρωνόμαστε στο αντίθετο τους (Αντίθετη Στάση/pratipaksha bhavana)
2.34 Η αντίθετη στάση είναι πιο εύκολη όταν γνωρίζουμε ότι όλες οι ανεπιθύμητες
δράσεις προς τον εαυτό μας, τους άλλους ή από τους άλλους γίνονται μέσα από το
θυμό, την απληστία και την άγνοια. Μπορεί να είναι έντονες ή λιγότερο έντονες.
Όλες όμως προκαλούν ατελείωτο πόνο και επιπλέον άγνοια.
2.35 Όταν ο γιόγκι τελειοποιήσει την αβλάβεια, νιώθει απόλυτα ασφαλής σε κάθε
περίπτωση. (δεν προκαλεί την έχθρα κανενός ανθρώπου, ζώου ή στοιχείου)
2.36 Όταν η απόλυτη ευθυγράμμιση (μέσω της αλήθειας) επιτευχθεί, ο γιόγκι
μπορεί να υλοποιήσει τα πάντα.
2.37 Όταν τα προσωπικά όρια δεν ξεπερνιούνται ποτέ, όλων των ειδών η αφθονία
είναι διαθέσιμη.
2.38 Όταν η δημιουργική ενέργεια επενδύεται πάντα, τότε το ηρωικό πνεύμα είναι
δεδομένο, λόγω της αστείρευτης ζωτικότητας.
2.39 Όταν δεν υπάρχουν περιττά για τις αισθήσεις και την επιβίωση, υπάρχει
χώρος για τη γνώση πέρα από τα φαινόμενα.
2.40 Όταν η κρυσταλλική καθαρότητα σε όλα τα επίπεδα έχει επιτευχθεί, η
ψευδαίσθηση του διαχωρισμού καταρρέει.
2.41 Ο γιόγκι γίνεται ουδέτερος (sattva), και γαλήνιος, συγκεντρωμένος, με τις αισθήσεις να τον υπηρετούν, έτοιμος
για την συνειδητοποίηση του Εαυτού (που είναι αμερόληπτος γιατί είναι απλά
παρατηρητής).
2.42 Όταν ο γιόγκι κατοικεί μόνιμα στο δωμάτιο του παρατηρητή, απόλυτη, συνεχής
γαλήνη τον κατακτά.
2.43 Όταν οι αισθήσεις είναι σκληραγωγημένες, ανεπηρέαστες από προτιμήσεις και
αποστροφές, οι νοητικές ακαθαρσίες καίγονται στη φωτιά της πειθαρχίας και το
σώμα, ο νους , οι αισθήσεις και τα όργανα τους τελειοποιούνται.
2.44 Όταν μέσω της ενδοσκόπησης, υπάρχει συνεχής επίγνωση του τι κάνει , ο
Εαυτός αποκαλύπτεται στον Γιόγκι.
2.45 Όταν ο γιόγκι αφεθεί ολοκληρωτικά στην Πηγή, η Πηγή τον απορροφά.
2.46 Η στάση διαλογισμού έχει
δύο χαρακτηριστικά: απόλυτα ακίνητη, άνεση.
2.47 Αφηνόμαστε στη στάση εστιάζοντας στο άπειρο
2.48 μόλις η ακινησία και άνεση αφομοιώσουν το ένα το άλλο, όλα τα αντίθετα κάνουν
το ίδιο και παύει το μαρτύριο της δυαδικότητας
2.49 Πραναγιάμα σημαίνει να πάμε πέρα από την εισπνοή και εκπνοή – να πάμε στην
άπνοια
2.50 Για να πετύχει η άπνοια, χρησιμοποιούμε την αναπνοή με διαφορετικο τρόπο, ταχύτητα
και ποσότητα μέχρι να γίνει πολύ αργή και άηχη (place, time, and number)
2.51 (kevala kumbaka) Όταν η αυθόρμητη άπνοια επικρατεί πάμε πέρα
από το υλικό σώμα.
2.52 και μέσα από την άπνοια, το πέπλο που κρύβει το εσωτερικό φως του Εαυτού ,
αποδυναμώνεται.
2.53 και έτσι η πραναγιάμα προετοιμάζει την ντάρανα (εστιασμένη συγκέντρωση) .
2.54 Όταν τα όργανα των αισθήσεων παύουν να λαμβάνουν και να στέλνουν πληροφορίες
στον νου, και όλες οι πληροφορίες επιστρέφουν στην πηγή τους, τότε έχουμε
πρατυαχάρα.
2.55 Η εσωτερίκευση αυτή κάνει τη ζωή λιγότερη εξαρτημένη από τις απολαύσεις ή τις
αποστροφές των αισθήσεων
Τέλος δεύτερου κεφαλαίου
Διαβάστε επίσης το
πρώτο κεφάλαιο http://korinakontaxaki.blogspot.com/2018/02/maharishi-patanjali-yoga-sutras.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου