Τίποτα δεν αλλάζει

(Από τη συλλογή "Αναλαμπές" Κ.Κ.) 

Κι εσύ συνεχίζεις να αμφιβάλλεις

Με μια αμφιβολία που διεγείρει την απάντηση αυτόματα

Συνεχίζεις να αναζητάς

με μια αγωνία που καταργεί την προσδοκία

και να βρίσκεις

Ή να μη βρίσκεις

Συνεχίζεις να γελάς δυνατά

Και να κλαις κρυφά

Και σου φαίνονται και τα δύο τόσο ψυχαγωγικά

Συνεχίζεις να αγαπάς

Απλά να αγαπάς, χωρίς ποτέ η αγάπη αυτή να φέρνει λύπη ή ... αποτέλεσμα.

Συνεχίζεις να υπάρχεις

Στο χώρο

Στο χρόνο

Μα νιώθεις τα δεσμά τους τόσο προσωρινά

(Αλλά πάλι δεν αργείς ποτέ στα ραντεβού)

Συνεχίζεις να τραβιέσαι από τη συνήθεια που έχεις κληρονομήσει

Μα είναι τόσο αδύναμη απλά γιατί δε προσπαθείς να την πολεμήσεις

Ξαπλώνεις , γυρνάς ανάσκελα και κοιμάσαι αμέσως, ελάχιστα αλλά βαθιά γιατί ήσουν ντόμπρος, σταράτος, καθαρός ,σωστός.

Και ξυπνάς αμέσως γιατί θέλεις να το ξανακάνεις

Και το κυριότερο

Συνεχίζεις να φοβάσαι

Με ένα φόβο που σχεδόν τον αναζητάς

Με ένα φόβο σαν τον πόνο της λύτρωσης

Ποντάρει σ αυτό τον φόβο

Όπως το σώμα ποντάρει στον πόνο για να γλυτώσει την κάθαρση

Ποντάρει σ αυτό το φόβο

Όπως οι ζητιάνοι ποντάρουν στη λύπηση

Ξέρει πως η θλίψη είναι ανεκτή

Όχι όμως ο φόβος 
Ποντάρει στο φόβο

Γιατί ξέρει πως όλοι έχουν δικαίωμα να φοβούνται

Ποντάρει στο φόβο

Λέει πως το αντίθετο του φόβου είναι αυτοκτονία

Και η αυτοκτονία είναι αμαρτία

…κανείς δεν θέλει να είναι αμαρτωλός

Ποντάρει στο φόβο

Γιατί πασάρει την προφύλαξη πριν από την ελευθερία.

Το δέντρο έχει αναποδογυρίσει

Κι εσύ συνεχίζεις να κουβαλάς ξύλα και να φέρνεις νερό.

Κ.Κ.