Wholistic Spiritual Training, Spiritual Poetry: Γιόγκα Σούτρας - Παταντζαλι Κεφ.2.10-2.17 Κορίνα Κονταξάκη

(*η μεταφορά από προφορικό λόγο σε γραπτό κάνει το κείμενο ιδιόμορφο)

Μεταφορά σε γραπτό λόγο: Αρετή Ζανέττου Διόρθωση/δαχτυλογράφηση: Στάλω Ιωακείμ

Patanjali Yoga Sutra - Chapter 2 - Sadhana Pada

2.10 Όταν οι πέντε παρενέργειες κρατηθούν ανενεργές – έστω και τεχνητά- με την γιόγκα της δράσης ,τότε σταδιακά απορροφούνται από το νου και αποδυναμώνονται .

2.11 Για να μειώσουμε την τάση τους συνδυάζουμε τη γιόγκα της δράσης με διαλογισμό(dhyana)

2.12 Παλιό Κάρμα, φέρνει κι αυτό τις πέντε παρενέργειες σε ανάλογες εντάσεις σε αυτή ή σε μελλοντική ζωή. **

2.13 Όσο βιώνουμε ενσαρκώσεις θα έχουμε τις παρενέργειες και όσο έχουμε τις παρενέργειες θα έχουμε ενσαρκώσεις και βιώματα.

2.14 Και επειδή μέσα μας έχουμε και το καλό και το κακό, η ζωή θα βιώνεται ως ευχάριστη ή δυσάρεστη.

2.15 Ο σοφός όμως βλέπει όλη τη ζωή σαν σκληρή εργασία αφού όλες οι δράσεις και σκέψεις έχουν σαν αποτέλεσμα στρες και συνήθειες (σαμσκάρας) που μας απομακρύνουν από την Πηγή.

2.16 Όταν δούμε όλη τη ζωή σαν δυσφορία, θα μπορέσουμε να αποφύγουμε την δυσφορία που δεν ήρθε ακόμα.

2.17 Με το να διαχωρίσουμε αυτόν που βιώνει με το βίωμα.

Ανάλυση των σούτρα

Με τη γιόγκα της δράσης δηλαδή πρακτική, γνώση, αφοσίωση, σιγά σιγά αποδυναμώνονται οι 5 παρενέργειες. Για να μειώσουμε και άλλο τη τάση τους συνδυάζουμε τη γιόγκα της δράσης με διαλογισμό. Και αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας. Ώστε να μειωθούν τα θέλω, δεν θέλω, ο εγωισμός, η άγνοια και το ένστικτο επιβίωσης. Διαλογισμός σημαίνει δυο πράματα, είτε άδειασμα του νου, είτε ένωση με την πηγή, ή ταυτόχρονα και τα δύο.

Άδειασμα του Νου τι σημαίνει; Να ξεκολλήσουμε από το άτομο (την προσωπικότητα μας), έτσι δεν θα έχουμε να σκεφτούμε τίποτα. Μόλις ξεκολλήσεις από το άτομο, ενώνεσαι με τον Εαυτό. Μόλις ενωθείς με τον Εαυτό, ξεκολλάς από το άτομο. Είναι λοιπόν ο διαλογισμός δυο πράγματα. Ή ξεκολλώ από το άτομο για να κολλήσω με τον Εαυτό, ή κολλώ με τον Εαυτό για να ξεκολλήσω από το άτομο. Και τα δύο φέρνουν σταθερό, άδειο νου. Δεν σκεφτόμαστε τίποτα γιατί δεν είμαστε κανένας. Αυτό και μόνο είναι ο διαλογισμός. Μόλις λοιπόν γίνουμε κανένας, αρχίζουν σιγά σιγά οι προγραμματισμοί να αποδυναμώνονται – ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΑΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΓΩ- μέχρι που όταν γίνει τακτική αυτή η πρακτική, απενεργοποιούνται ,σαν να πέφτουν σε κώμα.

Για να διαγραφεί ένας προγραμματισμός δύο τρόποι υπάρχουν: εντατικός διαλογισμός ή ένωση με τον Εαυτό (hang-sah). Αλλιώς οι απενεργοποιημένοι προγραμματισμοί θα διαγραφούν με το θάνατο της συγκεκριμένης ενσάρκωσης.

2.12 Παλιό Κάρμα, φέρνει κι αυτό τις πέντε παρενέργειες σε ανάλογες εντάσεις σε αυτή ή σε μελλοντική ζωή. **

Οι προγραμματισμοί και το Κάρμα που δεν έχουν απενεργοποιηθεί και καεί αντίστοιχα, θα περάσουν στην επόμενη ζωή. Όλο το κάρμα και οι προγραμματισμοί(vasana) μας είναι στο DNA αλλά περιμένουν να ξυπνήσουν ανάλογα με τις δράσεις μας τις τωρινές. Όσο βιώνουμε ενσαρκώσεις θα έχουμε τις παρενέργειες και όσο έχουμε παρενέργειες θα έχουμε ενσαρκώσεις και βιώματα. Οι προγραμματισμοί μας δημιουργούν κάρμα αλλά επίσης οι προγραμματισμοί μας , μας καθοδηγούν να κάψουμε κάρμα.

Τώρα, πώς μειώνονται οι προγραμματισμοί; Με τη γιόγκα της δράσης και το διαλογισμό. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Μπορεί να έρθεις στη ζωή ένα εκατομμύριο φορές. Μόνο αν κάνεις συνειδητή δράση θα βγεις από πάνω. Αλλιώς την ώρα που πληρώνεις κάρμα, δημιουργείς άλλο κάρμα. Η ζωώδης φύση είναι πολύ μεγάλη και οι προγραμματισμοί την ταΐζουν. Δουλεύοντας με γιόγκα της δράσης και διαλογισμό, δηλαδή μόλις ξεχάσεις το άτομο, αποδυναμώνεις τη ζωώδη φύση.

2.14 Και επειδή μέσα μας έχουμε και το καλό και το κακό, η ζωή θα βιώνεται ως ευχάριστη ή δυσάρεστη.

Ο σοφός όμως βλέπει όλη τη ζωή σαν δυσφορία ( σκληρή δουλειά) που μας δημιουργεί κάρμα. Ο ανίδεος πληρώνοντας το κάρμα του δημιουργεί κάρμα, οπότε δε βγαίνει ποτέ από αυτό. Μέσα στην άγνοια μας μπερδεύουμε το προσωρινό με το μόνιμο και θέλουμε να το ξανακάνουμε. Αυτό που λέμε «θέλω να ζήσω», στην ουσία είναι «θέλω να δημιουργώ κάρμα πάνω στο κάρμα". Γι’ αυτό ο Patanjali υποστηρίζει ότι ο σοφός άνθρωπος βλέπει τη ζωή όπως είναι, ένας τρόπος να κάψεις κάρμα, σαν σκληρή εργασία.

2.16 Όταν δούμε όλη τη ζωή σαν δυσφορία, θα μπορέσουμε να αποφύγουμε την δυσφορία που δεν ήρθε ακόμα.

2.17 Με το να διαχωρίσουμε αυτόν που βιώνει με το βίωμα.

Όταν δούμε όλη τη ζωή σαν δυσφορία θα μπορέσουμε να αποφύγουμε τη δυσφορία που δεν ήρθε ακόμα. Γιατί; Δεν περιμένεις κάτι. Οπόταν όταν έλθει κάτι, έρχεται σαν δώρο. Όταν ζούμε τη ζωή όπως είναι, σαν ένα εργαστήρι για να κάψουμε κάρμα, αρχίζουμε και ζούμε συνειδητά, αρχίζουμε και λέμε ότι χρειάζεται η ψυχή μου, ας το κάνω και αυτό θα μου φέρει ικανοποίηση και ευτυχία. Δεν δημιουργώ κάρμα πάνω στο κάρμα, αποφεύγω κάτι που είναι απλά επανάληψη κύκλου, γιατί έχω συντονιστεί με τη ψυχή, έχω δει τη ζωή όπως είναι. Αν έχω τη ψευδαίσθηση ότι η ζωή είναι για να ζήσουμε απλά καλά και να πεθάνουμε στο τέλος, ζούμε μέσα στην άγνοια. Αν πούμε ήρθα εδώ για να κάψω το κάρμα μου και να ενωθώ με την πηγή, είναι ο μόνος τρόπος τελικά να απολαύσω τη ζωή, γιατί τελικά μόνο όταν δω τη ζωή όπως είναι, την απολαμβάνω πιο πολύ. Γιατί έτσι το παίρνεις απόφαση ότι εδώ ήρθες για να δουλέψεις . ας το κάνω λοιπόν και να το ευχαριστηθώ. Στην ουσία αν δούμε τη ζωή σαν δυσφορία, θα αποφύγουμε τη δυσφορία. Όταν δούμε ότι έχουμε ένα ντάρμα, ένα δρόμο και τον ακολουθούμε συνειδητά και εθελοντικά, δεν θα χρειάζεται να μας τραβολογά το κάρμα μας και όλα θα έρχονται καλά. Όταν είσαι στο δρόμο του ντάρμα σου πάνε όλα καλά. Αντί να τραβούμε τη ζωή ας την αφήσουμε να μας πάει. Φυσικά για να την αφήσουμε να μας πάει, πρέπει να δεχτούμε ότι κάποια στιγμή μπορεί να μας συμβεί κάτι το οποίο καρμικά πρέπει να συμβεί. Όμως σας εγγυούμαι ότι αν δουλέψουμε μπορεί και να μη μας συμβεί γιατί θα καίγεται το κάρμα.

Όταν αντιμετωπίζεις ένα εμπόδιο, ρώτα τη ψυχή αν αυτό είναι εμπόδιο ή ενδυνάμωση. Πάντα έχουμε δικαίωμα για δράση όμως πρέπει να είναι σε συνεννόηση με τη ψυχή. Αν έρθει ένας θάνατος εκεί που δεν το περιμένεις, αν είσαι σε επαφή με τη ψυχή, η ψυχή θα σε καθησυχάσει, η ψυχή θα είναι ήρεμη και εσύ θα συνδεθείς μαζί της και θα πεις, εντάξει, αυτό έπρεπε να γίνει. Ο λόγος αυτή τη στιγμή που δεν ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε όταν μας συμβαίνουν δυσάρεστα είναι γιατί δεν είμαστε συνδεδεμένοι με τη ψυχή. Αλλιώς τα δυσάρεστα είναι το ίδιο με τα ευχάριστα, δεν έχει διαφορά. Τόσο εκκεντρικό είναι. Ο λόγος που δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα δυσάρεστα είναι γιατί δεν έχουμε επαφή με τη ψυχή. Όταν είσαι στο μεταβατικό στάδιο ίσως χρειάζεται να περάσεις και μια περίοδο που θα που θα σου τυχαίνουν πράγματα που θα πέφτεις, θα σηκώνεσαι, που θα λες δεν αντέχω άλλο αλλά είναι ένα προσωρινό στάδιο, κάποια στιγμή τελειώνει και η ψυχή , επειδή είναι πια συνειδητή , βιώνει μόνο ευδαιμονία , ότι κι αν συμβαίνει.

Όταν αποφασίσεις τι πραγματικά θέλει η ψυχή σου θα παίρνεις τα δυσάρεστα πιο εύκολα γιατί θα ξέρεις ότι τα χρειάζεται η ψυχή. Αλλά θα ‘ρθει κάποια στιγμή που ούτε τα δυσάρεστα δεν θα τα περνάς. Κάποτε ξεχνάς το ότι δεν περνάς καλά, γιατί τα δυσάρεστα περνούν τόσο επιφανειακά που δεν σε νοιάζει πια και πολύ.

2.17 Με το να διαχωρίσουμε αυτόν που βιώνει με το βίωμα.

Και ο τελευταίος στίχος: «Να διαχωρίζεις αυτό που βιώνεις με το βίωμα». Τι σημαίνει αυτό; Δεν είμαστε τα βιώματά μας. Είμαστε παρατηρητές. Όταν συνδεθούμε με τη ψυχή, το βίωμα και αυτός που το βιώνει είναι διαφορετικά. Βασικά, είναι το εγώ που βιώνει. Το εγώ προσβάλλεται. Η συγχώρεση είναι μεγάλη ψευδαίσθηση. Μόνο το εγώ μπορεί να συγχωράει. Η ψυχή δεν έχει τίποτα να συγχωρέσει. Όταν λέμε μου έκανε αυτό και πρέπει να τον συγχωρέσω, να ξέρετε απλά ότι έχετε ψευδαίσθηση. Είμαστε στα δίχτυα του εγώ και νομίζουμε ότι οι άνθρωποι μας κάνουν κακό. Υπάρχουν πόλεμοι αυτή τη στιγμή και υπάρχουν άνθρωποι που σκοτώνονται. Για την ψυχή, αυτή η ζωή και αυτός ο πόλεμος είναι ¼ του δευτερολέπτου. Δεν είναι καθόλου απλό όταν ζεις με το εγώ, είναι απλό όταν ζεις με τη ψυχή. Είναι απλό όταν διαχωρίσουμε αυτόν που βιώνει από το βίωμα.

Image from: https://mindfulmonique.com/2017/04/24/starve-the-ego-and-feed-the-soul-true-self-vs-false-self/