YUGA- οι εποχές του κόσμου και ο χωροχρόνος

 

Yoga Step-by-Step με την Κορίνα Κονταξάκη 

Απομαγνητοφώνηση και επιμέλεια: Αρετή Ζαννέτου

 4/2020

Το φυσικό μας σώμα είναι το μόνο που είναι 100% μέσα στο χωροχρόνο.  Φανταστείτε το χωροχρόνο σαν μια διάσταση.  Το συναισθηματικό μας σώμα είναι αρκετά συνδεδεμένο με τον χωροχρόνο αλλά έχει κι ένα κομμάτι του που είναι εκτός χωροχρόνου.  Το νοητικό κατά πολύ είναι εκτός χωροχρόνου γι’ αυτό και ταξιδεύουμε στο παρελθόν και στο μέλλον με το νου μας πολύ εύκολα.  Ή μετακινούμαστε σε διάφορα μέρη γιατί ο νους μπορεί να βγει από την παγίδα του χωροχρόνου.

Τα άλλα δύο ανώτερα μας σώματα είναι τελείως εκτός χωροχρόνου.  Ο χωροχρόνος είναι μια διάσταση η οποία αλλάζει κάθε εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια και που στην ινδική φιλοσοφία λέγεται γιούγκα.  Οι γιούγκας λοιπόν είναι περίοδοι χρόνου οι οποίες κάθε φορά είναι σαν να αλλάζει η γη διάσταση, σαν η γη ν’ αλλάζει δεδομένα.  Θα ήθελα να μιλήσουμε για τις γιούγκας και να τις δούμε σε σχέση με τα σώματα μας, γιατί κάθε φορά που αλλάζει η γιούγκα, τα 5 σώματα των ανθρώπων είναι αναλόγως αλλαγμένα, δηλαδή αλλάζει η σύνθεση των 5 σωμάτων.  Θέλω να καταλάβετε πόσο μη πραγματικά είναι τα υλικά δεδομένα έτσι που να μπορέσουμε σιγά σιγά να ξεπεράσουμε όποιο θέμα έχει σχέση με την υλική μας πραγματικότητα, που δεν πρέπει να παίρνει περισσότερο από το 1/3 της ενέργειας μας.  Είμαστε ύλη, ενέργεια, νους.

Άντε να δώσουμε λίγο παραπάνω ενέργεια στο σώμα γιατί πραγματικά πιάνει πολύ χώρο και χρόνο και είμαστε παγιδευμένοι μέσα σ’ αυτό, αλλά όχι το 100% της ενέργειας μας.  Μπορεί η ενέργεια που παίρνουμε να είναι ατελείωτη, δεν μπορούμε όμως να διοχετεύουμε αυτή την ενέργεια σε πολλά πράγματα.  Τα κανάλια της ενέργειας είναι περιορισμένα γι’ αυτό πρέπει να δίνουμε προτεραιότητες και να δούμε πόση ενέργεια θα παίρνει κάθε στρώμα μας.  Και φυσικά σε περιόδους κινδύνου ή αρρώστιας θα δώσουμε παραπάνω ενέργεια στο υλικό μας σώμα.  Εμείς όμως βασικά θέλουμε να μπορούμε να διοχετεύουμε την ενέργεια μας δίκαια σε όλα τα κομμάτια της ύπαρξης μας.  Σκέφτηκα λοιπόν ότι αν σας μιλήσω λίγο για τις γιούγκας ίσως καταλάβετε το ότι κι αν είναι θα περάσει.

Οι γιούγκας λοιπόν είναι 4 περίοδοι που η κάθε μια κρατάει μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια και που κάνουν κύκλους. Μόλις τελειώσει η 4^η περίοδος αρχίζει ξανά η πρώτη; Δεν ξέρω. Μπορεί να μην έρχονται με τη σειρά αυτή. Μπορεί να εργάζονται με αντίστροφη φορά , ή να υπάρχουν ταυτόχρονα (;;…)

Η πρώτη περίοδος ονομάζεται Σάτια γιούγκα και διαρκεί 1.728.000 χρόνια.  Σάτια σημαίνει αλήθεια.  Σ’ αυτή την περίοδο η ύλη είναι πολύ λεπτοειδής και τα δύο ανώτερα σώματα των ανθρώπων είναι τα δυνατά.  Είναι πολύ δυνατό το πνεύμα και η ύλη είναι πολύ ασήμαντη, όπως είναι σήμερα το πνεύμα.  Δεν υπάρχουν αρρώστιες, ούτε γεράματα και όλοι έχουν το ίδιο ντάρμα.  Δεν υπάρχει καμία αντίσταση, απλά κινείται ο Θεός.  Το εγώ είναι μόνο 10% και υπάρχει πλήρης ευθυγράμμιση των σωμάτων.

Η δεύτερη περίοδος λέγεται Τρέτα γιούγκα και διαρκεί 1.296.000 χρόνια.  Είναι η εποχή της σκέψης γιατί ο νους είναι ο πιο δυνατός.  Το εγώ είναι 50% και το νοητικό σώμα είναι το πιο δυνατό.  Υπάρχει αρκετή ευθυγράμμιση, δηλαδή ο νους καταφέρνει να κρατάει τα σώματα ακόμη ευθυγραμμισμένα.

Η τρίτη περίοδος λέγεται Ντβάπαρ (Dvapar) γιούγκα και διαρκεί 864.000 χρόνια.  Είναι η εποχή της ενέργειας και σ’ αυτή κυριαρχεί το ενεργειακό/συναισθηματικό σώμα.  Εδώ έχουμε 75% εγώ και ύλη.  Τα συναισθήματα επικρατούν.  Εδώ υπήρχαν πολλές ιεροτελεστίες γιατί η ενέργεια δούλευε πολύ καλά.  Μπορούσαν να διαχειριστούν την ενέργεια με τις ιεροτελεστίες.

Η τέταρτη περίοδος λέγεται Κάλη (Kali) γιούγκα και διαρκεί 432.000 χρόνια.  Είναι η εποχή της ύλης, που υπάρχει 100% εγώ και ύλη.  Τώρα είμαστε στο τέλος της Κάλη γιούγκα την πιο σκοτεινή περίοδο.

Η Κάλη γιούγκα είναι στην πραγματικότητα η Δευτέρα Παρουσία και ζούμε μέσα σ’ αυτό.  Ο διάβολος είναι μαζί μας και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι γιατί δεν έρχεται με κέρατα και δρεπάνι.  Έρχεται και μας λέει ότι θα ζήσουμε τέλεια στην ύλη, που είναι παντοτινή και μπορούμε να την ελέγχουμε και να την απολαμβάνουμε χωρίς όρια.

Λοιπόν προσοχή γιατί αν συνειδητοποιηθούμε βαθιά μέσα μας, θα καταλάβουμε την αλήθεια, όλα θα είναι πεντακάθαρα και θα μας φύγει ο φόβος.  Όλες οι γραφές λένε ότι ο συνειδητοποιημένος άνθρωπος είναι άφοβος και αθάνατος. 

-Και το κατώτερο εγώ πως τα μεταφράζει αυτά;

Ότι δεν θα πεθάνω ποτέ και δεν φοβάμαι τίποτα και θα τους σκοτώσω όλους.  Γιατί ζούμε στην Κάλη γιούγκα, γιατί το εγώ είναι 100%, γιατί η ύλη μας παίρνει την περισσότερη μας ενέργεια και δεν μπορούμε δυστυχώς να δούμε την αλήθεια.

Ο κόσμος έχει περάσει πολλές φορές από αυτά τα στάδια και οι διάφοροι πολιτισμοί που έχουν χαθεί είναι γιατί έκλεισε η διάσταση τους και όχι γιατί καταστράφηκαν.

Όλα αυτά τα χρόνια και των τεσσάρων περιόδων είναι για το Θεό όσο μια Του ανάσα.

-Πώς οι σοφοί γιόγκις έχουν συνειδητοποιήσει πως υπάρχουν αυτές οι περίοδοι, αφού είναι τόσο μεγάλες οι χρονικές αποστάσεις;

-Όταν κάποιος μπει στα ανώτερα του σώματα δεν υπάρχει χωροχρόνος. 

Στο πρώτο σου σώμα το γήινο, δεν μπορεί να δεις τίποτα, μόνο να βιώσεις τα πρακτικά.  Στο δεύτερο σώμα κάτι μπορεί να υποψιαστείς και στο τρίτο μπορεί να ξέρεις αλλά δεν το βίωσες, στο τέταρτο και πέμπτο τα ξέρεις όλα, τα γνωρίζεις, τα βιώνεις.  Οπόταν μόνο όταν βγεις από τον χωροχρόνο μπορείς να δεις την αλήθεια.

-Και πότε βγαίνεις από τον χωροχρόνο;

-Με το να συνειδητοποιήσεις τα ανώτερα σου σώματα.  Κάτω από αυτά μόνο να  υποψιαστείς την αλήθεια μπορείς, ή να την ακούσεις από κάποιο και να πιστέψεις αλλά όχι να τη βιώσεις.

-Όταν βγούμε από το σώμα που είναι 100% στο χωροχρόνο;

-Το να βγούμε από το σώμα είναι λίγο παρεξηγημένο.  Όταν κάνουμε την τετραπλή επίγνωση, λέμε έχουμε επίγνωση του σώματος, επίγνωση της ενέργειας, επίγνωση της σκέψης και του νου και μετά επίγνωση της επίγνωσης.  Μόνο στην επίγνωση της επίγνωσης μπορούμε να δούμε την αλήθεια και έτσι πάμε.  Δεν βγαίνουμε από το σώμα μας, δεν χρειάζεται αυτό για να βιώσουμε την αλήθεια.  Χρειάζεται απλά έτσι όπως είμαστε σ’ αυτό το υλικό σώμα να κατευθύνουμε και να συντονίσουμε την επίγνωση στα ανώτερα σώματα.

Αυτά δεν είναι πληροφορίες απλά για να τις ξέρουμε.  Είναι για να συνειδητοποιήσουμε ότι μπορούμε να τις βιώσουμε.

Ο Αϊνστάιν  είπε ότι όλες οι διαστάσεις υπάρχουν ταυτόχρονα.  Δηλαδή αυτή τη στιγμή όλες οι γιούγκας υπάρχουν ταυτόχρονα.  Άρα εμείς μπορούμε να κάτσουμε και απλά δουλεύοντας με τα 5 σώματα μας να μπορέσουμε να συντονιστούμε σε άλλες  διαστάσεις, όπως συντονίζεται το ράδιο μας σε διαφορετικούς σταθμούς.  Αλλά αυτό δεν θα το κάνουμε για χόμπι.  Θα το κάνουμε σαν καθήκον μας προς το Θεό και προς το ντάρμα και το κάρμα μας.

Εμάς τώρα ο πιο εφικτός μας στόχος είναι να μπορούμε να κινούμαστε μέσα στα σώματα μας, δηλαδή να μπορούμε να αγκαλιάσουμε και τα 5 σώματα μας αντί να ζούμε παγιδευμένοι στο χωροχρόνο και στο υλικό μας σώμα.  Να μπορούμε να μετακινούμαστε εκεί που πρέπει.  Δηλαδή όταν είστε σε τραπέζι με τους συγγενείς σας δεν θα πείτε, εγώ συγνώμη δεν θα φάω, ούτε θα ασχοληθώ μαζί σας γιατί τώρα είμαι αλλού.  Όχι βέβαια, δεν θα κάνουμε κάτι τέτοιο.  Θα βιώσουμε το φυσικό σώμα.  Θα επενδύσουμε στο φυσικό σώμα.  Θα φάμε, θα γελάσουμε, θα μιλήσουμε για τα συμβαίνοντα.  Μετά όμως με την ίδια ευκολία θα μπορούμε να μείνουμε μόνοι και να μετακινηθούμε στο νοητικό ή το ενεργειακό μας σώμα, να κάνουμε τις ασκήσεις μας, να βιώσουμε την ενέργεια μας, πως κινείται μέσα στο σώμα και το νου μας να μπορούμε να τον κρατούμε σ’ ένα σωστό πεδίο για να μην παρεκτραπεί και μας διαλύσει τα πάντα.  Και φυσικά την επίγνωση της επίγνωσης. 

Όλα αυτά λοιπόν εμείς θέλουμε να τα βιώνουμε αναλόγως των περιστάσεων και όχι να απορρίψουμε κάποιο.

Το πώς θα το κάνουμε αυτό θα μιλήσουμε σήμερα.

Πρώτον ευθυγράμμιση.  Η ευθυγράμμιση είναι πάρα πολύ σημαντική.  Χωρίς ευθυγράμμιση δεν γίνεται τίποτα.  Κανένας δεν πρέπει να κάνει καμία πρακτική διαλογισμού αν δεν είναι ευθυγραμμισμένα τα σώματα του, γιατί αρχίζουν οι παραισθήσεις και οι παρενέργειες.

Γεννιόμαστε με νάρα και η δουλειά μας είναι να διορθώσουμε τη νάρα για να μπορούμε να τελειοποιηθούμε.

Να μη λέμε δεν πάω καλά, γιατί μετά το εγώ θα πληγωθεί.  Δεν είναι ότι δεν πάμε καλά.  Υπάρχει νάρα.  Έτσι πρέπει να το λέμε και ούτε έχω νάρα.  Υπάρχει νάρα, έτσι να λέμε γιατί έτσι είναι το σωστό.

Θα πω μερικά παραδείγματα νάρα:

• Όταν μιλούμε τη λάθος στιγμή είναι νάρα δική μας, δηλαδή το σώμα, τα συναισθήματα και ο νους μας δεν συντονίστηκαν για να σιωπήσουμε αν πρέπει ή να μιλήσουμε εκεί που πρέπει.
• Όταν έχουμε στρες για κάτι που δεν έχει γίνει, υπάρχει νοητική νάρα.  Έφυγε ο νους και πήγε αλλού.
• Όταν δεν μπορούμε να πάρουμε απόφαση τη σωστή στιγμή, υπάρχει νάρα.
• Όταν οι άλλοι μας παρασέρνουν και κάνουμε πράγματα που δεν θέλουμε, υπάρχει νάρα.
• Όταν ενοχλούμαστε από ανθρώπους ή καταστάσεις για πολύ χρονικό διάστημα, υπάρχει νάρα.
• Όταν κολλούμε στο παρελθόν ή στο μέλλον, υπάρχει νάρα.
• Όταν παρα-υπολογίζουμε την  άποψη των άλλων, υπάρχει νάρα.  Όταν δηλαδή δεν μπορούμε να φιλτράρουμε την άποψη των άλλων και να πάρουμε αυτό που χρειαζόμαστε για την εξέλιξη μας, αλλά αφήνουμε να μας επηρεάσει.  Αυτό συμβαίνει γιατί μπαίνει το εγώ στη μέση, δίνουμε περισσότερη ενέργεια στο εγώ.

Πνευματική ενηλικίωση είναι να μπορούμε να έχουμε ολοκληρωμένη άποψη για την κατάσταση της ζωής, όχι για τον εαυτό μας.  Τότε η ολοκληρωμένη σας άποψη για τη ζωή, μπορεί να νικήσει την προσωπική άποψη του άλλου και να μην επηρεαστείτε.  Η πνευματική ενηλικίωση είναι παρόμοια με την ευθυγράμμιση.  Ότι έχω ολοκληρώσει την άποψη μου για τη ζωή, για την ύπαρξη μου σ’ αυτό το παιχνίδι που λέμε ζωή.  Ακούω βέβαια τους άλλους, γιατί άλλο τα ξέρω όλα και δεν υπολογίζω κανένα και άλλο έχω ολοκληρωμένη άποψη και επηρεάζομαι ανάλογα.  Να μην πέφτουμε όμως στην παγίδα του εγώ.  Το γνωρίζω την πραγματική μου φύση πρέπει και όχι την προσωπικότητά μου.  Γνωρίζω τον εαυτό μου σημαίνει μπορώ να ευθυγραμμίσω τα σώματά μου εύκολα.

Όταν εμείς δημιουργούμε μη ευθυγράμμιση σε άλλους αυτό πρέπει να μας ενοχλεί πολύ προσωρινά, να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.  Η πνευματική ωριμότητα είναι αυτό, να μπορείς να δεις και με τα 5 σου σώματα μια κατάσταση και να αλλάξεις ακόμη κι αν δεν σε ενδιαφέρει να το κάνεις, ακόμη κι αν δεν σε πείραξε μια κριτική, ν’ αλλάξεις μόνο και μόνο επειδή ενοχλεί τους άλλους, δηλαδή δημιουργεί μη ευθυγράμμιση στους άλλους.  Δεν λέμε λοιπόν δεν με ενδιαφέρει τι λένε οι άλλοι, λέμε με ενδιαφέρει στο επίπεδο που ενοχλώ, που αλλάζει η ευθυγράμμιση των άλλων εξαιτίας μου.  Με ενδιαφέρει να το αλλάξω και μετά το ξεχνάω.  Μέχρι εκεί.

Όταν δεν είμαστε ευθυγραμμισμένοι αμέσως ξεκινά ο πόνος και υποφέρουμε.  Να το πω όμως κάπως αλλιώς γιατί θέλω ν’ αλλάξουμε μερικούς όρους.  Ο πόνος μπορεί να είναι εκεί.  Η αντίσταση στον πόνο δεν πρέπει να είναι.  Σίγουρα αν έλθει κάποιος και με προσβάλει, μπορεί να πληγωθώ, αλλά θα πρέπει να δω αν δημιουργώ μη ευθυγράμμιση και θα το αλλάξω.  Αν όμως αντιστέκομαι στον πόνο και αρχίζει το εγώ να δημιουργεί δικαιολογίες και επιθέσεις για να μπορέσει να αποφύγει αυτό τον πόνο, εκεί είναι η παγίδα και εκεί είναι η μη ευθυγράμμιση.  Μη φοβάστε λοιπόν τον πόνο.  Συμβαίνει κάτι κακό, θα ενοχληθείς, κάτι καλό θα χαρείς, όλα αυτά αφήστε τα εκεί να υπάρχουν, δεν πειράζει.  Αυτό που πειράζει είναι η συνεχής αντίσταση.  Αυτό είναι που μας τρώει την ενέργεια.  Όχι το αρνητικό συναίσθημα.  Η αντίσταση στο αρνητικό συναίσθημα μας πειράζει.

Αυτό επίσης που πρέπει να κοιτάξουμε είναι το θέμα του χρόνου ως προς την μη ευθυγράμμιση.  Είναι καλά ότι λέμε αυτό να κάνουμε και ότι κάνουμε αυτό να λέμε όπως λέει  και ο δάσκαλος μου.  Είναι πολύ καλή συμβουλή ευθυγράμμισης.  Και να προσπαθείτε όταν δεν έχετε σκοπό να κάνετε κάτι να μη λέτε ότι θα το κάνετε και όταν λέτε ότι θα το κάνετε να το κάνετε.  Τα λόγια δηλαδή και οι πράξεις να συμβαδίζουν όσο μπορούμε.  Ο τρόπος που διαχειριζόμαστε τον χρόνο λοιπόν θα μας βοηθήσει πάρα πολύ να ευθυγραμμιστούμε.  Δηλαδή να μπορούμε να οργανώνουμε τον χρόνο μας σωστά και να μη νομίζουμε ότι μπορούμε να κάνουμε μαζί 10 πράγματα.  Θα ήθελα να το δείτε αυτό γιατί είναι η αρχή της ευθυγράμμισης.  Αυτό συμβαίνει γιατί όταν είμαστε οργανωμένοι δεν μας πιάνει το άγχος, δεν υπάρχει αντίσταση και όταν δεν υπάρχει αντίσταση η ευθυγράμμιση έρχεται αυτόματα.  Η οργάνωση του χρόνου φέρνει ηρεμία και η ηρεμία φέρνει ευθυγράμμιση.

Στα κοινόβια είναι πολύ σημαντική η οργάνωση του χρόνου.  Σου λέει όταν υπάρχει ώρα για το κάθε τι δεν αγχώνεσαι να πεις δεν προλαβαίνω.  Αυτό που λέμε οργανώστε τον χρόνο σας είναι πολύ σημαντικό.  Σημαίνει ότι αναγκάζομαι να πω όχι, να βάλω προτεραιότητα την ευθυγράμμιση μου παρά να κάνω πολλά πράγματα.  Δική μας είναι η ευθύνη αν έχουμε 50 πράγματα να κάνουμε.  Φυσικά αν επέλεξες να έχεις 3 παιδιά και ένα απαιτητικό επάγγελμα, οι επιλογές σου είναι περιορισμένες.  Όμως τελικά εμείς πρέπει να πάρουμε το θάρρος και να βγάλουμε πράγματα από τη ζωή μας όταν τα πολλά πράγματα δεν μας ευθυγραμμίζουν.   Είναι μεγάλο το θάρρος που χρειάζεται, το κουράγιο και το ηρωικό πνεύμα για να βγάλουμε πράγματα, ανθρώπινες συνήθειες, επιθυμίες από τη ζωή μας, που δεν ισχύουν πια.  Και άμα δεν χρειάζεται να παίρνουμε ευθύνη να μη την παίρνουμε.  Ο καθένας τις ευθύνες του.

Κανείς δεν μπορεί να μας βγάλει από την ευθυγράμμιση μας όταν είμαστε συνειδητοποιημένοι.  Μπορεί προσωρινά να μας ταρακουνήσει, μέχρι να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να τη φέρουμε πίσω.

Ο Γκάντι είπε:  Δεν μπορεί κανείς να σε προσβάλει, εσύ προσβάλλεσαι.  Εσύ πληγώνεσαι, δεν σε πληγώνει κανένας.  Εκεί είναι που πρέπει να πάρουμε την ευθύνη για τα συναισθήματά μας.  Ναι, να πάρουμε ευθύνη για τη μη ευθυγράμμιση των άλλων αν φταίμε εμείς, αλλά και όταν φταίνε οι άλλοι για τη μη ευθυγράμμιση μας πάλι εμείς να πάρουμε την ευθύνη, γιατί μόνο έτσι είμαστε ελεύθεροι.  Αν περιμένουμε όλοι να είναι τέλειοι για να έχουμε ευθυγράμμιση, θα ξημερωθούμε.  Ενώ αν πούμε, εγώ παίρνω την ευθύνη για την ευθυγράμμιση μου και επίσης φροντίζω να μη χάνουν την ευθυγράμμιση τους οι άλλοι εξαιτίας μου.  Αυτή είναι η πλήρης ελευθερία.  Αλλιώς θα εξαρτόμαστε από τους άλλους μια ζωή.  Δείτε τους γάτους.  Είναι τόσο υπέροχα πλάσματα.  Ο σκύλος άμα είσαι αναστατωμένος και του θυμώσεις αναστατώνεται κι αυτός, εξαρτάται από εσένα.   Ο γάτος θα κάνει αυτό που θέλει, είναι ανεξάρτητος δεν είναι εγωιστής όπως λένε.  Αυτή την πνευματική ωριμότητα που μιλάμε την έχουν οι γάτοι χωρίς να το ξέρουν.  Όλα τα ζώα γενικά έχουν μια ιδιότητα που άμα την πάρουμε θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.

Παλιά λοιπόν έλεγα ότι η επίγνωση είναι το κλειδί για την ευθυγράμμιση των σωμάτων μας. Τελευταία όμως συνειδητοποίησα ότι δεν είναι αρκετή η επίγνωση.  Γιατί αν υπάρχει επίγνωση και ταυτόχρονα υπάρχει αντίσταση γι’ αυτή την επίγνωση δεν γίνεται τίποτα.  Θέλουμε λοιπόν επίγνωση και μη αντίσταση για να ευθυγραμμισθούν τα σώματα.

Και ας καταγράψουμε τα πράγματα που βοηθούν την ευθυγράμμιση:

1. Να οργανώσουμε τον χρόνο μας
2. Επίγνωση και μη αντίσταση σε όλα
3. Να συμβαδίζουν τα λόγια μας με τις πράξεις μας.  Αυτό που σκέφτομαι, αυτό που αισθάνομαι κι’ αυτό που είμαι να είναι το ίδιο
4. Οικονομία ενέργειας.  Να χειριζόμαστε σωστά την πράνα μας
5. Πρακτικές πραναγιάμα βοηθούν πολύ γιατί ενώνουν τα 3 σώματα τεχνικά.  Αναπνέω με τους πνεύμονες που είναι στο φυσικό σώμα, οι πνεύμονες γεμίζουν ενέργεια και ο νους με το να κρατάω ένα ρυθμό
6. Η χάθα γιόκα ευθυγραμμίζει γιατί δημιουργείται ενέργεια που ρέει.  Την ώρα που κάνουμε γιόκα κρατάμε την επίγνωση, δηλαδή ο νους είναι μαζί μας.  Όλα γενικά που είπαμε πως κερδίζουμε ενέργεια, πως κρατούμε τη ροή της, όλα μας βοηθούν να ευθυγραμμίσουμε τα σώματα.  Η ψηλή ενέργεια βοηθάει στην ευθυγράμμιση γιατί δημιουργεί ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο γύρω μας που μαγνητίζει τα 3 μας σώματα κοντά.  Η πραναγιάμα λοιπόν επειδή βασίζεται στην αναπνοή και στον ρυθμό, δημιουργεί αυτό το μαγνητικό πεδίο που ενώνει τα σώματα.
7. Πάμε μια βόλτα στην εξοχή και έχουμε όλα τα στοιχεία γύρω μας.  Αμέσως φεύγει η αντίσταση γιατί είμαστε στο φυσικό μας χώρο και αμέσως τα σώματα συμφωνούν μεταξύ τους.  Η επανάληψη, τακτικότητα και ρυθμός δημιουργεί τους προγραμματισμούς μας και όπως όταν συνέχεια παραπονιέσαι γίνεται τόσο δυνατό που τελικά παραπονιέσαι και όταν δεν έχεις τίποτα, με τον ίδιο τρόπο όταν ευθυγραμμίζεις κάθε μέρα τα 3 σώματα σου, κάποια στιγμή η ευθυγράμμιση έρχεται μόνη της αυτόματα.
8. Ένας τρόπος που βοηθάει πάρα πολύ στην ευθυγράμμιση είναι να ζούμε το τώρα όπως είναι, χωρίς αντίσταση και να το βιώνουμε.  Δηλαδή ακόμα και αν είστε στην χειρότερη φάση της ζωής σας και για λίγο κάτσετε και συνδεθείτε με το τώρα και ζήσετε το τώρα ευθυγραμμίζεστε.  Γιατί σιωπώντας ο νους, δεν υπάρχει παρελθόν και μέλλον και αυτό που είμαστε, αυτό που σκεφτόμαστε και αυτό που νοιώθουμε είναι το ίδιο.  Βασικά να έχω επίγνωση χωρίς αντίσταση είναι το ίσιο με το να βιώνων το τώρα.  Βρείτε εσείς πως ευθυγραμμίζεστε πιο εύκολα.

Αν την ώρα που μας συμβαίνει κάτι εμείς απλά έχουμε επίγνωση χωρίς αντίσταση, ξαφνικά χάνονται όλα, σαν το τώρα να είναι ο κοινός χώρος που μπορούν να βρεθούν όλα τα σώματα και μόλις υπάρξει αυτή η ευθυγράμμιση μπορεί να υπάρξει και η λύση.  Ή μπορεί να υπάρξει μια συνειδητοποίηση που να μειώσει την αντίσταση ή τον πόνο.

Γι’ αυτούς που έχουν πίστη ή μη αντίσταση είναι αυτό που λέμε: «Ας γίνει το θέλημά σου».

Πάντα να βλέπεις τις καταστάσεις αντικειμενικά και όχι προσωπικά.  Όταν πονάς για κάτι μη πεις πονάω γιατί έτσι υπάρχει αντίσταση.  Να πεις υπάρχει πόνος, γιατί έτσι φεύγει η ταύτιση και φεύγει και η αντίσταση.

Μερικά πράγματα θα  πρέπει αυτή τη στιγμή να τα κρατήσουμε σαν θεωρία, μέχρι να καλλιεργηθούν γιατί είναι οι σπόροι. 

-Πώς βιώνουμε το να είμαστε ευθυγραμμισμένοι;

-Ψηλά επίπεδα ενέργειας.  Νιώθουμε καλά, δεν υπάρχει ένταση.  Υπάρχει γαλήνη, ατελείωτη ισορροπημένη γαλήνη, ευδαιμονία.  Ότι κάνεις, να ρέει εύκολα.  Όταν απολαμβάνεις το τώρα και δεν υπάρχει αντίσταση γλυτώνεις ενέργεια, η ενέργεια ρέει και έρχεται η ευθυγράμμιση.

-Όταν μας αρέσει αυτό που κάνουμε, μπορεί να το μπερδέψουμε με την ευθυγράμμιση, ποια η διαφορά;

-Το περνάω καλά είναι περισσότερο του εγώ και σε λίγο θα τελειώσει.  Η ευδαιμονία της ευθυγράμμισης είναι συνεχόμενη, ενώ η ευχαρίστηση του εγώ είναι προσωρινή και έχει λόγο και επιχειρήματα που αν δεν είναι εκεί η ευχαρίστηση φεύγει.

Η ευχαρίστηση του εγώ δεν βλέπει την αλήθεια, δηλαδή τα δύο τελευταία σώματα, ενώ η ευδαιμονία της ευθυγράμμισης μπορεί να δει την αλήθεια.  Όταν είσαι ευθυγραμμισμένος δεν χρειάζεται τίποτα γιατί είσαι τα πάντα.  Δεν υπάρχει καμία άλλη ανάγκη από το να είμαι εγώ.

Αν είσαι στο ιδανικό σου μέρος και λες Παναγία μου αν τελειώσει αυτό τι θα κάνω, σημαίνει δεν υπάρχει ευθυγράμμιση.  Απλά περνάς καλά και φοβάσαι ότι θα το χάσεις.  Μπορούμε να το δουλέψουμε στη ζωή μας από εδώ και πέρα;

Να μπορούμε να καταλαβαίνουμε την προσωρινή ευχαρίστηση από την ευθυγράμμιση;  Βασικά στην προσωρινή ευχαρίστηση το εγώ απολαμβάνει στιγμές, στην ευδαιμονία απολαμβάνεις τη ζωή όπως και να είναι.

Να ευχαριστιόμαστε τις μικρές απολαύσεις της ζωής, αλλά να ξέρουμε ότι υπάρχει και κάτι άλλο πιο μόνιμο, πιο συνεχές, πιο δυνατό.  Οι απολαύσεις της ζωής δεν είναι καθόλου κακές, ξέροντας όμως ότι δεν μπορούν να σου φέρουν την αιώνια ευδαιμονία.  Μπορεί να σου δώσουν υπέροχες στιγμές που θα τις εκτιμήσεις με ευγνωμοσύνη, αλλά και χωρίς αυτές να μπορείς να βιώσεις την ευδαιμονία.

Ο δάσκαλος μου λέει:  Μπορεί να κάνετε ότι θέλετε, αρκεί να μην το θέλετε πάρα πολύ, δηλαδή να μην εξαρτάστε από αυτό.  Δύο πράγματα λοιπόν μάθαμε μέχρι τώρα, αλλά δεν τα τελειοποιήσαμε:

1. Να κρατάμε τη ροή της ενέργειας συνεχόμενη (πράνα)
2. Να κρατάμε τα σώματα μας ευθυγραμμισμένα

Και θέλουμε να πειραματιστούμε σ’ αυτά στη ζωή και όχι απλά να τα ξέρουμε.  Αυτός είναι ο στόχος μας τώρα.

 

Πληρότητα

Να γελάς και να κλαις από όμοια ανάγκη

και να μπορείς να το μοιράζεσαι.

Να τραγουδάς

Κι αν δεν δύνασαι,

τότε να χορεύεις

Και αν σου φαίνεται κουραστικό,

να μοιράζεσαι ποίηση.

Και αν βαριέσαι

Φτιάξε ένα μπουκέτο λουλούδια που δεν υπήρξε πριν

Φτιάξε φαγητό γεμάτο χρώματα

και πες στα κύτταρα σου να μη φοβούνται να το απολαύσουν

αργά

Δεν θα τους το πάρει κανείς πια.

Να κοιτάς τους ανθρώπους βαθιά, με ενδιαφέρον

Σαν να είναι εκείνοι το κέντρο του κόσμου -όχι εσύ .

Να ευχαριστείς τον κύριο του σκουπίζει το δρόμο

Και την κυρία που δίνει φυλλάδια στους περαστικούς

Και να απολαμβάνεις το απορημένο τους βλέμμα

Να ακούς

Ακόμα κι αν δεν υπάρχει φωνή/συλλαβές/επεξήγηση

Να αφουγκράζεσαι

Σαν να σου ανήκουν όλα

Σαν να είσαι εσύ η αιτία που όλα συμβαίνουν.

 

Να σκάβεις βαθιά μέσα στη φαντασία σου για να δικαιολογήσεις τον κλέφτη, τον ψεύτη

και ειδικά εκείνον που αδιάκριτα σε πλήγωσε.

Να απαιτείς από εσένα μόνο,

αλλά να ψάχνεις να ανταποδώσεις στους άλλους ότι έχει κερδηθεί.

Να μη σε πληγώνουν οι ατέλειες σου

είναι εκεί για να μπορούν να περάσουν όλα τα χρώματα στην ψυχή.

Να μη σε ενοχλούν οι ατέλειες των άλλων

είναι εκεί για να δημιουργήσεις.

Να μπαίνεις άφοβα , βαθιά, μέσα στην καρδιά των ανθρώπων σα να μη ξέρεις πως θα σε διώξουν μόλις

 χάσουν την αποκλειστικότητα.

Σα να μην ξέρεις πως μετράνε τη συγγένεια με το αίμα.

Να παραλείπεις τα λάθη των άλλων

-μην τους τα κλέβεις

δε συμβαίνουν για να δοκιμαστείς εσύ αλλά εκείνοι.

Να μάθεις να διαχωρίζεις την ποιότητα από τον άνθρωπο

Μην τα κάνεις ένα, προς Θεού!

Να λες: «υπάρχει ατομισμός», όχι: «είσαι ατομιστής»

γιατί ακούγεται αιώνιο και είναι άδικο.

Να αναγνωρίζεις την προσωρινότητα και των δύο.

Να δεις επιτέλους ότι το «κακό» βρίσκεται μέσα στην Πηγή, και να το απομυθοποιήσεις.

Να ξυπνήσεις μια μέρα για να αντιληφθείς ότι ακόμα και οι πιο σκοτεινές υπάρξεις θα αποροφηθούν

 μια μέρα από την αιώνια θεϊκή τρύπα.

Πόσο μάλλον εσύ .

Μη χάνεις χρόνο να χαρακτηρίζεις.

Δε σου χαρίστηκε η γη

Την κέρδισες μες τους αιώνες, με πόλεμο, αίμα, δάκρυα και πόνο

Και θα στην πάρουν πριν τελειώσεις

Μη χάνεις χρόνο!

Κατάλαβε σύντομα ότι δε φτιάχτηκε για σένα ο ήλιος

Φτιάχτηκε για το Θεό, γι’ αυτό δεν τον ελέγχεις

Δεν φτιάχτηκε για σένα η ζωή

Φτιάχτηκε για το Θεό γι’ αυτό δεν τη δικαιούσαι αλλά την υποχρεούσαι.

Να νιώθεις ευγνωμοσύνη που τα κύτταρα σου, θεωρούν ανάγκη την υποχρέωση της ζωής.

Να δακρύζεις από χαρά για αυτήν την έμφυτη άγνοια.

Και μετά, κατόρθωσε το πιο σημαντικό:

συνέχισε να επενδύεις στο άδοξο σαν να είναι η πιο ιδεώδης επιθυμία.

Συνέχισε

Σαν να είναι πιο σημαντική η ζωή ,από την ελευθερία.

 

Συνέχισε

Να κοιτάς τους ανθρώπους στα μάτια μέχρι να ξεθάψεις την ουσία τους

Αυτή είναι η μόνη σου ελπίδα

Συνέχισε με επιμονή να τους ερευνάς με αμείωτη φροντίδα

Μόνο έτσι θα αντέξεις το παράδοξο της ζωής .

Συνέχισε πεισματικά να τους αναζητάς

Μέχρι να δεις σε Όλους, Εσένα

Και να Σε Αγαπήσεις τόσο

που να φεύγεις αθόρυβα

από την μικρότητα.

Να Είσαι τόσο Αδιαίρετος

που να αδιαφορείς ήσυχα για την ασέβεια.

Να Είσαι τόσο Αυτάρκης

που να αποσύρεσαι αυτόματα από αυτό που ζημιώνει την Αιώνια Ύπαρξη σου.

Να ταυτιστείς τόσο με αυτή Σου τη Μορφή

που να ζεις

Σα να μη γυρεύεις να αγαπηθείς

αλλά να αγαπήσεις .

Κ.Κ.

Απο τη συλλογή "Αναλαμπές"