Η Βασανιστική Διαφωνία των Αντωνύμων μέρος 2 - Κορίνα Κονταξάκη

-Η αδυναμία συντονισμού που εύχεσαι να φέρει οργή, αλλιώς φέρνει αβάσταχτο πόνο.

-Η άπειρη αγάπη της Πηγής που τη βιώνεις μόνο όταν γίνεις Αυτό.

-Η τραυματική μονοτονία να στηρίξεις όλη την ψευδαίσθηση.

-Η γενναιόδωρη ευκαιρία να φύγεις από το σώμα νικητής.

-Ο εγωισμός που διαβάζεται καινοτομία και η καινοτομία που διαβάζεται δογματισμός.

-Ένα συνωμοτικό χαμόγελο συνεννόησης.

-Η πεισματική άγνοια, για υψηλούς λόγους επιβίωσης.

-Η στιγμή που ένα απλό μοίρασμα γονατίζει την ψευδαίσθηση του ατομισμού.

-Ο φόβος του θανάτου, που είναι κατά βάθος φόβος της ζωής.

-Η αλλαγή που φέρνει το βίωμα του προσωρινού.

-Όλα αυτά που είναι καλύτερα επειδή κάποιοι είναι μακριά....

-Όλοι εκείνοι που είναι καλύτεροι επειδή είναι κοντά.

-Η τυραννική αχρηστία της σιωπής.

-Η στιγμή εκείνη που η σιωπή αποκαλύπτει τη χρυσή της αιτία.

-Ο διαπεραστική οδύνη γιατί ακόμα μια φορά, η ουσία δεν θα γίνει αντιληπτή.

-Εκείνος ο μοναδικός που αντιλήφθηκε , αλλά δεν θα το πει ποτέ.

-Η υλική δράση που επιμένει να απορροφάται από το αόρατο.

-Η εσωτερική αδράνεια που αποκαλύπτει τη δύναμή της, αργά και σταθερά.

-Ο πόνος που φέρνει η αποτυχημένη προσπάθεια να Αγαπήσεις.

-Η σημείο εκείνο που ανακαλύπτεις την προσωπική Της φύση.

-Όλα εκείνα που νόμιζες ότι κάηκαν, αλλά είχαν προσωρινά θαφτεί.

-Το παιδί που γελά δυνατά μέσα στο στήθος, χωρίς τα μπροστινά του δόντια, ενώ νόμιζες ότι μεγάλωσες.

-Οι επιθυμίες που σε σπρώχνουν, όταν θέλεις να βιώσεις την ακινησία.

-Οι επιθυμίες που σε διατηρούν, όταν η μόνη ελπίδα φαντάζει να είναι το τέλος.

-Η στιγμή εκείνη, που ξέρεις δεν θα επαναληφθεί.

-Μια καινούρια στιγμή που θα μείνει η μοναδική.

-Το βασανιστικό δίλημμα όταν τα αντίθετα κυριαρχούν.

-Η ακατάληπτη γαλήνη όταν τα αντίθετα πεθαίνουν.

-Τα μάτια εκείνα που σε κοιτούν κτητικά και επιμένουν να το διαβάσεις «αγάπη».

-Η ευγνωμοσύνη που προσφέρει η ελευθερία.

-Ο ασύλληπτος πόνος της αδυναμίας.

-Η ακατανίκητη δύναμη του μοιράσματος.

-Τα μάτια εκείνα που δεν θα έχουν ποτέ την ίδια έκφραση- γιατί έκλεισαν για πάντα.

-Μια οικεία, ακατανίκητη έκφραση που σου θυμίζει κάτι που δεν μπορείς να θυμηθείς.

-Η φτηνότητα της μαζικής αποδοχής

-Η λυτρωτική εμπειρία της ασημαντικότητας.

-Η αποδυναμωτική επιβολή της εξάρτησης

-Η μέρα που έχει νικηθεί ολοσχερώς.

-Τα ανυπόφορα

-Τα ,αντίθετα τους, υποφερτά.

YogaMahaRish Patanjali , sutra 2.33

πρακτική Pratipaksha Bhavana (αντίθετη στάση):

“Όταν οι σκέψεις δεν είναι οι επιθυμητές, συγκεντρωνόμαστε στο αντίθετο τους»

Μέρος 1^ο εδώ

http://korinakontaxaki.blogspot.com/2015/09/blog-post_23.html

Από τη συλλογή "Αναλαμπες" Κ.Κ.