Patanjali- Yoga Sutras- Κεφ. 2 Sadhana Pada ελεύθερη μετάφραση Κορίνα Κονταξάκη

Sadhana Pada (η πρακτική της γιόγκα)

2.1 H Γιόγκα της πράξης έχει τρία σημεία : 1. Πειθαρχία 2. Γνώση 3.Αφοσίωση σε κάτι ανώτερο

2.2 Αυτό το τρίγωνο της πνευματικότητας θα αποδυναμώσει τις παρενέργειες του Εγώ (klesha)

2.3 Οι παρενέργειες του Εγώ είναι πέντε 1. Άγνοια 2.εγωισμός 3. Έλξεις (προσκολλήσεις) 4. Αποστροφές 5.ένστικτο επιβίωσης

2.4 Το Εγώ μας έκανε να ξεχάσουμε και να έχουμε τις παραπάνω παρενέργειες σε τέσσερα στάδια:   1. Ανενεργά (όχι ανύπαρκτα) 2. Αδύναμα 3. Ασταθή 4. Ενεργοποιημένα να προκαλούν σκέψεις και δράσεις. 

2.5 η άγνοια έχει τέσσερις τύπους: 1. Λανθάνει το προσωρινό για μόνιμο 2.Λανθάνει το νοθευμένο για καθαρό 3. Κυνηγά τη χαρά αλλά τελικά φέρνει θλίψη 4. Μπερδεύει το άτομο με τον Εαυτό.

2.6 Ο εγωισμός προκλήθηκε από την σύγχυση ότι η συνείδηση* είναι η καθαρή συνειδητότητα.

2.7 Προσκόλληση συνδέει τη μνήμη της ευχαρίστησης με την έλξη για αυτήν. (Ξεχνάμε ότι τίποτα δεν είναι μόνιμο) quirks ***

2.8 Η αποστροφή δημιουργείται πάλι από την μνήμη του δυσάρεστου ή του πόνου. (Ξέχνάμε ότι τίποτα δεν είναι μόνιμο)

2.9 Για το ένστικτο επιβίωσης: Ακόμα κι εκείνοι που είναι προχωρημένοι, έχουν την τάση να θέλουν να συνεχίσουν την ψευδαίσθηση της ζωής.                                                                        

2.10 Όταν οι πέντε παρενέργειες κρατηθούν αδρανείς– έστω και τεχνητά- με την γιόγκα της δράσης ,τότε σταδιακά απορροφούνται από το νου και αποδυναμώνονται .

2.11 Για να μειώσουμε την τάση τους συνδυάζουμε τη γιόγκα της δράσης με διαλογισμό(dhyana)

2.12 Παλιό Κάρμα, φέρνει κι αυτό τις πέντε παρενέργειες σε ανάλογες εντάσεις σε αυτή ή σε μελλοντική ζωή. **

2.13 Όσο βιώνουμε ενσαρκώσεις θα έχουμε τις παρενέργειες και όσο έχουμε τις παρενέργειες θα έχουμε ενσαρκώσεις και βιώματα. 

2.14 Και επειδή μέσα μας έχουμε και το καλό και το κακό, η ζωή θα βιώνεται ως ευχάριστη ή δυσάρεστη.

2.15 Ο σοφός όμως βλέπει όλη τη ζωή δύσφορη (σκληρή εργασία) αφού όλες οι δράσεις και σκέψεις έχουν σαν αποτέλεσμα στρες και συνήθειες (σαμσκάρας) που μας απομακρύνουν από την Πηγή.

2.16 Όταν δούμε όλη τη ζωή σαν δυσφορία, θα μπορέσουμε να αποφύγουμε την δυσφορία που δεν ήρθε ακόμα.

2.17 Με το να διαχωρίσουμε αυτόν που βιώνει με το βίωμα.

2.18 Στην ενσωματωμένη ψυχή  δίνεται η δράση , η νωθρότητα και το φως έτσι να δρουν με τα στοιχεία και τις αισθήσεις και όλα αυτά υπάρχουν για την ελευθερία και τη φώτιση.

2.19 Τα παραπάνω έχουν τέσσερις ιδιότητες 1. Συγκεκριμένο (συναισθήματα, νους) 2. Μη συγκεκριμένο (υποσυνείδητο, όνειρα) 3. Αυτό που υποδεικνύει (υπερ-νοητικό)  4. Το Ανεπηρέαστο πεδίο του Εαυτού.

2. 20 Ενώ η ενσωματωμένη ψυχή είναι μόνο καθαρή συνειδητότητα, φαίνεται σαν να είναι μόνο νους που βλέπει τα πάντα μέσα από τις αισθήσεις και τις εμπειρίες.

2.21 κι όμως όλα αυτά είναι δημιούργημα της Πηγής για να βιώσει εμπειρίες μέσα από την ψυχή, στην Ύλη.

2.22 Μόλις η ψυχή βιώσει τα αναγκαία , ο κόσμος της δράσης-αντίδρασης διαλύεται για εκείνην- μένει όμως για τις ψυχές που δεν έχουν ολοκληρωθεί. 

2.23 Ο ένσαρκος κόσμος θα διαλυθεί ολοκληρωτικά, μόνο όταν η ύλη και η Πηγή μπορέσουν να συνυπάρχουν στον κόσμο της δράσης- αντίδρασης, ταυτόχρονα.

2.24 η ψευδαίσθηση της ζωής (maya) υπάρχει για να ενωθεί η ύλη με την Πηγή μέσα στο πεδίο της ύλης. 

2.25 Αφού ενωθούν , θα χωρίσουν για πάντα αφού η ψευδαίσθηση της ζωής χάνεται , και η ψυχή αφήνει τον υλικό κόσμο και ενώνεται με την Ουράνια Συμπατική Ψυχή.

2.26 Το αποτέλεσμα της ένωσης της ύλης με την Πηγή είναι ξεκάθαρη, ανεπηρέαστη και συνεχής διάκριση και γνώση.

2.27 Η γνώση αυτή φέρνει τις επτά θεϊκές εμπνεύσεις*.

2.28 Τα οκτώ σκαλοπάτια της Ρατζα Γιόγκα, θα εξαγνίσουν την ψυχή και θα φανεί το φως της.

2.29  Τα οκτώ σκαλοπάτια είναι 1. Κοινωνικοί κώδικες δράσεις yama, 2.Προσωπικοί κώδικες δράσης niyamas, 3. Συγκεκριμένη στάση asana, 4. Διεύρυνση ζωτικότητας pranayama, 4. Αποστασιοποίηση pratyahara, 5. Συγκέντρωση dharana,  6. Διαλογισμός Dhyana, 7. Απορρόφηση samadhi.

2.30 Αβλάβεια (ahimsa), πλήρης ευθυγράμμιση (satya), μη παραβίαση ορίων (asteya), επένδυση της δημιουργικής ενέργειας (brahmacharya), λιτότητα, είναι οι κοινωνικοί κώδικες δράσης και είναι το πρώτο από τα οκτώ σκαλοπάτια.

2.31 Αυτοί οι κώδικες γίνονται όρκος που ισχύει για όλους τους μυημένους ανεξαρτήτως φυλής, θέσης, συναναστροφής, χώρου, χρόνου , κατάστασης.

2.32 Κρυσταλλική καθαρότητα (shaucha), ουδέτερη παρατήρηση (santosha), σκληραγώγηση (tapas), ενδοσκόπηση (svadhyaya), και παράδοση στο ανώτερο, είναι οι πέντε προσωπικοί κώδικες και το δεύτερο από τα οκτώ σκαλοπάτια.

2.33 Όταν οι δράσεις δεν είναι οι επιθυμητές για τους παραπάνω κώδικες, συγκεντρωνόμαστε στο αντίθετο τους (Αντίθετη Στάση/pratipaksha bhavana)

2.34 Η αντίθετη στάση είναι πιο εύκολη όταν γνωρίζουμε ότι όλες οι ανεπιθύμητες δράσεις προς τον εαυτό μας, τους άλλους ή από τους άλλους γίνονται μέσα από το θυμό, την απληστία και την άγνοια. Μπορεί να είναι έντονες ή λιγότερο έντονες. Όλες όμως προκαλούν ατελείωτο πόνο και επιπλέον άγνοια.

2.35 Όταν ο γιόγκι τελειοποιήσει την αβλάβεια, νιώθει απόλυτα ασφαλής σε κάθε περίπτωση. (δεν προκαλεί την έχθρα κανενός ανθρώπου, ζώου ή στοιχείου)

2.36 Όταν η απόλυτη ευθυγράμμιση (μέσω της αλήθειας) επιτευχθεί, ο γιόγκι μπορεί να υλοποιήσει τα πάντα.

2.37 Όταν τα προσωπικά όρια δεν ξεπερνιούνται ποτέ, όλων των ειδών η αφθονία είναι διαθέσιμη.       

2.38 Όταν η δημιουργική ενέργεια επενδύεται πάντα, τότε το ηρωικό πνεύμα είναι δεδομένο, λόγω της αστείρευτης ζωτικότητας.                                                                       

2.39 Όταν δεν υπάρχουν περιττά για τις αισθήσεις και την επιβίωση, υπάρχει χώρος για τη γνώση πέρα από τα φαινόμενα.                                                                               

2.40 Όταν η κρυσταλλική καθαρότητα σε όλα τα επίπεδα έχει επιτευχθεί, η ψευδαίσθηση του διαχωρισμού καταρρέει.                                                                                                             

2.41 Ο γιόγκι γίνεται ουδέτερος (sattva), και γαλήνιος, συγκεντρωμένος, με τις αισθήσεις να τον υπηρετούν, έτοιμος για την συνειδητοποίηση του Εαυτού (που είναι αμερόληπτος γιατί είναι απλά παρατηρητής).

2.42 Όταν ο γιόγκι κατοικεί μόνιμα στο δωμάτιο του παρατηρητή, απόλυτη, συνεχής γαλήνη τον κατακτά.

2.43 Όταν οι αισθήσεις είναι σκληραγωγημένες, ανεπηρέαστες από προτιμήσεις και αποστροφές, οι νοητικές ακαθαρσίες καίγονται στη φωτιά της πειθαρχίας και το σώμα, ο νους , οι αισθήσεις και τα όργανα τους τελειοποιούνται.                                                                                                            

2.44 Όταν μέσω της ενδοσκόπησης, υπάρχει συνεχής επίγνωση του τι κάνει , ο Εαυτός αποκαλύπτεται στον Γιόγκι.                                                                                              

2.45 Όταν ο γιόγκι αφεθεί ολοκληρωτικά στην Πηγή, η Πηγή τον απορροφά.                                                                                       

2.46 Η στάση διαλογισμού έχει δύο χαρακτηριστικά: απόλυτα ακίνητη, άνεση.                                                  

2.47 Αφηνόμαστε στη στάση εστιάζοντας στο άπειρο                                                    

2.48 μόλις η ακινησία και άνεση αφομοιώσουν το ένα το άλλο, όλα τα αντίθετα κάνουν το ίδιο και παύει το μαρτύριο της δυαδικότητας                                                        

2.49 Πραναγιάμα σημαίνει να πάμε πέρα από την εισπνοή και εκπνοή – να πάμε στην άπνοια                                                                                                                                             

2.50 Για να πετύχει η άπνοια, χρησιμοποιούμε την αναπνοή με διαφορετικο τρόπο, ταχύτητα και ποσότητα μέχρι να γίνει πολύ αργή και άηχη (place, time, and number)

2.51 (kevala kumbaka) Όταν η αυθόρμητη άπνοια επικρατεί πάμε πέρα από το υλικό σώμα.                                                                                                                                   

2.52 και μέσα από την άπνοια, το πέπλο που κρύβει το εσωτερικό φως του Εαυτού , αποδυναμώνεται.                                                                    

2.53 και έτσι η πραναγιάμα προετοιμάζει την ντάρανα (εστιασμένη συγκέντρωση) .           

2.54 Όταν τα όργανα των αισθήσεων παύουν να λαμβάνουν και να στέλνουν πληροφορίες στον νου, και όλες οι πληροφορίες επιστρέφουν στην πηγή τους, τότε έχουμε πρατυαχάρα.                                                                                      

2.55 Η εσωτερίκευση αυτή κάνει τη ζωή λιγότερη εξαρτημένη από τις απολαύσεις ή τις αποστροφές των αισθήσεων    

Τέλος δεύτερου κεφαλαίου         

Διαβάστε επίσης το πρώτο κεφάλαιο http://korinakontaxaki.blogspot.com/2018/02/maharishi-patanjali-yoga-sutras.html                                                                                                                                                                                      

photo credit:  https://insighttimer.com/harindu/guided-meditations/ambrosia-for-life-mantra-of-lord-shiva  

THE POWER OF REPETITION by Tasoula Charalampous

I am now commencing the fourth year of Hatha Yoga at Yoga Life.  Time flies.  I cannot begin to mention the benefits yoga has had on my body and my mind.  I was not new to yoga when I first started there but I realized immediately that YogaLife was going to affect my attitude to life in a positive way.  After 3 full years, I can now feel the long term impact of yoga on my health compared to the short term results I had experienced earlier.  Yoga Life is not just a place you go to relax or exercise or find temporary relief from the trials and tribulations of life.  First of all, it comprises a small community of people who want more than that. Secondly, Korina our instructor and founder is not just passionate about what she does but is also eager to share her knowledge about the whole (‘wholistic’) yoga experience, the benefits to the body, the mind and soul of every asana, pranayama or visualization.  Furthermore, it’s a place which promotes an awareness of the environment, the need to change certain habits that were taken for granted and had a negative impact on the environment and on society, and  contributes to improving preconceived ideas of the way we eat, who we are and so much more.

Some of the exercises seem deceptively easy, but the effects are amazing even though you are not immediately aware of them.  At some point you suddenly realise that those persistent headaches you had have stopped, that the pain in your knuckles are not there anymore, that all of a sudden you are more flexible than you were 10 years ago, that your back still might have its bad days but is no way as painful as it once was, that things that bothered you are not so important any more, that you are calmer than you have ever been.

There are of course the more difficult or challenging exercises where you feel at the outset you will never manage to do, especially the balancing exercises.  Personally I had a problem coordinating correct movements with effective breathing.  I also had a problem with a specific exercise where I had to lean forward to do upper level breathing.  I would start coughing within seconds, often feeling my lungs were being crushed, especially with the shoulder stands.  In the first year, when we had to visualize different things in the last part of our session with our eyes closed, I would often open one eye discreetly to check what the other were doing just to confirm that I was doing it right.  And yes, I would sometimes fall asleep either because I was too tired or too relaxed!  Not any more though.

Now at the beginning of my fourth year I have realized the importance of persistence.  I remember Korina telling me and others in similar situations not to worry and to just do as much as we could without straining and causing injury to our bodies.  She was never perturbed by my coughing.  She knew that it would slowly disappear with time and effort.  My ability to do sun salutations while breathing correctly has improved immensely too! I do not have to think so much, it is all coming more naturally. I now realise that year by year the exercises are becoming more and more effective.  So glad I never gave up. Practice really does make perfect.  As Aristotle once said: ‘We are what we repeatedly do.  Excellence then, is not an act, but a habit’.

Tasoula Charalampous

image credit : https://fupping.com/snax_item/repetition-is-key/

Πανσέληνος - Κορίνα Κονταξάκη

από τη φιλοσοφική συζήτηση της Τετάρτης με την Κορίνα Κονταξάκη

Μεταφορά από προφορικό : Αρετή Ζανέττου

Διόρθωση κειμένου: Μαριλένα Ιορδάνου

Φωτογραφία: Λώρα Ιακωβίδου 

Η σελήνη, στην διάσταση αυτή που ζούμε τώρα, αντιπροσωπεύει τη θηλυκή παθητική νοητική ενέργεια του υποσυνείδητου. Ο ήλιος συμβολίζει την αρσενική ενεργητική ενέργεια της δράσης, όχι της σκέψης.

Ο λόγος που η σελήνη δεν υμνείται όπως υμνείται ο ήλιος είναι γιατί η ενέργεια του ήλιου (η δράση) είναι καθαρή. Η ενέργεια της σκέψης δεν είναι καθαρή. Δεν είναι καθαρή όπως δεν είναι καθαρές οι αφιλτράριστες  σκέψεις.

Με το παθητικό είμαστε σε αδράνεια και η αδράνεια δεν είναι καθαρή όσο είναι η δράση. Έχουμε συνειδητό και υποσυνείδητο, άρα οι σκέψεις του συνειδητού είναι μπλεγμένες με τις σκέψεις του υποσυνείδητου και έτσι δεν μπορούν να είναι καθαρές.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τον διαλογισμό. Αν κουνιέσαι συνέχεια τότε σίγουρα δεν διαλογίστηκες γιατί φαίνεται, η δράση είναι καθαρή. Όταν όμως κάθεσαι ακίνητος αλλά το μυαλό σου οργιάζει ή  μπορεί να έχεις αποκοιμηθεί τότε εύκολα μπορείς να γελαστείς στο να νομίζεις ότι διαλογίζεσαι. Ο νους (σκέψη) είναι ανεξέλεγκτος, απειθάρχητος αλλά μπορεί να μην φαίνεται ενώ η απειθαρχία στο σώμα (δράση), φαίνεται.

Όταν υπάρχει πανσέληνος, ο ήλιος, η γη, και η σελήνη είναι στην ίδια ευθεία. Από την αντανάκλαση του ηλιακού φωτός, η πλευρά της γης που δεν φωτίζεται από τον ήλιο βλέπει την σελήνη ολόκληρη. Αυτό σημαίνει πως η νοητική ενέργεια της σελήνης και η ενεργητική ενέργεια του ήλιου είναι στο μέγιστο της δύναμης τους όπως και η δική μας νοητική ενέργεια είναι στο μέγιστο που μπορεί να είναι.

Αυτό σημαίνει ο απειθάρχητος νους ξεσαλώνει. Είναι σαν ένα ελέφαντα που δεν είναι εκπαιδευμένος. Όταν όμως ο νους είναι εκπαιδευμένος τότε είναι ώρα για διαλογισμό γιατί θα είναι σαν ένας εκπαιδευμένος ελέφαντας που μπορεί να κάνει τα πάντα.

Γι’ αυτό όλες οι ιεροτελεστίες, καλές ή κακές γίνονται κατά την πανσέληνο, ο πειθαρχημένος νους είναι τόσο δυνατός που μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα ενώ ο απειθάρχητος διαλύει τα πάντα.

Αν έχεις πειθαρχημένο νου αλλά σου έχει μείνει η νοητική συνήθεια ότι όταν είναι πανσέληνος ο νους ξεσαλώνει, τότε θα πρέπει να αρχίσουμε να λέμε πως τώρα που είναι πανσέληνος είναι ώρα να χρησιμοποιήσουμε την πειθαρχεία που έχουμε αποκτήσει για να εστιάσουμε τον νου αντί να τον αφήσουμε. Όπως λέει και ο Πατατζαλι θα πρέπει να αρχίσετε να καταλαβαίνεται πότε η νοητική ενέργεια σας είναι σε ψηλά επίπεδα και ή θα σας τραβολογάει ή θα την τραβολογάτε ή θα την κατευθύνετε.

Όταν είναι νέα σελήνη (new moon) η νοητική ενέργεια είναι στο πιο χαμηλό επίπεδο που μπορεί να είναι, οπότε είναι μια ευκαιρία να πειθαρχηθεί ο νους. Δεν είναι εύκολο να το πετύχουμε γιατί δεν έχει την δύναμη που θα είχε αν ήταν πανσέληνο. Είναι όμως ώρα να δράσουμε, να ξεκινήσουμε κάτι γιατί ο νους θα μας αφήσει ήσυχους. Δεν χρειάζεται πολύ νοητική ενέργεια όταν αυτό που θα κάνουμε είναι καθορισμένο. Αρχίζουμε, λοιπόν, κάτι  που είναι καθορισμένο στη νέα σελήνη και διαλογιζόμαστε στη πανσέληνο, αρκεί βέβαια ο νους να είναι πειθαρχημένος.

Να θυμάστε πως στη πανσέληνο, το υποσυνείδητο (που είναι ένα μεγάλο κομμάτι του νου) ανοίγει σαν το κουτί της Πανδώρας. Το υποσυνείδητο είναι δυνατό όπως και όλα τα άλλα νοητικά επίπεδα του νου όπως το συνειδητό και το υπερσυνείδητο. Αν ο νους δεν είναι εκπαιδευμένος τότε το υπερσυνείδητο ατονεί και μένει μόνο το συνειδητό και το υποσυνείδητο. Σαν αποτέλεσμα, ξεσαλώνουμε γιατί δεν αντιλαμβανόμαστε πως όλα αυτά που βγαίνουν είναι ασυνείδητα και υποσυνείδητα.

Θα σας συνιστούσα 3 μέρες πριν την πανσέληνο και 3 μέρες μετά να αποφεύγετε να βλέπετε ταινίες, να παίρνετε πράγματα ξένα για σας, να προσέχετε τη διατροφή σας, να μη μιλάμε πολύ γιατί όλα αυτά ενθαρρύνουν το υποσυνείδητο και δεν βοηθούν το νου να καταλαγιάσει και να εστιάσει. Επίσης να ξέρετε ότι το σώμα είναι πιο αδύναμο εκείνη την περίοδο αφού όλη η πράνα κατευθύνεται στο νου. Μπορούμε όμως να δούμε και να διαβάσουμε κάτι συγκεκριμένο, που θα βοηθήσει το νου να συγκεντρωθεί.

Ρόλο, βέβαια, παίζουν και τα ζώδια. Όταν η πανσέληνος είναι σε ένα συγκεκριμένο ζώδιο ενθαρρύνονται να βγουν στην επιφάνεια τα νοητικά που έχουν σχέση με αυτό.

Ο κύκλος της περιόδου στις γυναίκες είναι 28 μέρες όπως ο κύκλος της σελήνης. Το ιδανικό για τις γυναίκες είναι να βλέπουν περίοδο στην πανσέληνο και η ωορρηξία να είναι στη νέα σελήνη. Αυτός είναι ο τέλειος κύκλος. Για τις γυναίκες που εργάζονται με το νου είναι ιδανικό να έχουν περίοδο στην πανσέληνο ώστε να γίνει η αποβολή του ιερού υγρού όταν η ενέργεια είναι πολύ δυνατή. Η περίοδος της γυναίκας δεν είναι αδυναμία αλλά δύναμη. Η μη σύνδεση με τη φύση μας, μας ώθησε να το δούμε σαν αδυναμία. Είναι μια δυνατή στιγμή για την γυναίκα που είναι με περίοδο κατά την πανσέληνο και ελέγχει το νου.

Στην εμμηνόπαυση, όταν σταματά η διαδικασία αποβολής τους ιερού υγρού, η δύναμη μένει μέσα μας και είναι η ώρα να ανέβει η κουνταλίνι.

Δυσλειτουργίες του Εγώ – Δώρα Χριστοδούλου

Όταν η Πηγή (το όλον φως, ο Θεός) δεν άντεξε άλλο την μοναξιά χρησιμοποίησε την τεράστια ενέργεια της και έσπασε σε αμέτρητα κομμάτια καθαρής συνειδητότητας. Η Πηγή, είχε πλέον γίνει πηγή ενέργειας, που κρατούσε τον χώρο μέσα στον οποίο βρίσκονταν τα κομμάτια της. Τα κομμάτια αυτά κινούνταν και δονούνταν για εκατομμύρια χρόνια μέσα στο χώρο που τους δημιούργησε η Πηγή, τροφοδοτημένα πάντα από την ενέργεια της. Τα κομμάτια άρχισαν να εξελίσσονται και το καθένα χρησιμοποιούσε την ενέργεια της Πηγής για να εξελιχθεί και να δημιουργήσει. Άρχισαν να δημιουργούν κύτταρα, τα οποία, ήταν κομμάτι της Πηγής που έσπασε σε καθαρή συνειδητότητα.

Τα κύτταρα αυτά, άρχισαν να προσπαθούν να επιβιώσουν στο καινούργιο τους περιβάλλον. Η δοκιμασία της επιβίωσης τους, ήταν σημαντική, και έτσι αποφάσισαν ομαδικά να αποθηκεύουν τα ευρήματα των δοκιμασιών τους στην κυτταρική τους μνήμη για να δημιουργήσουν ένα εγχειρίδιο το οποίο θα παραχωρούσαν σε αυτούς που θα έρχονταν  μετά για να είναι έτοιμοι. Το εγχειρίδιο ανανεώνονταν συνεχώς και μεταφερόταν στους επόμενους με κώδικα.

Τα καινούργια αυτά όντα ζούσαν ομαδικά και μέσα στο χρόνο εξελίχθηκαν και άρχισαν να συνειδητοποιούν την ύπαρξη τους. Ζούσαν για αιώνες μέσα στην συνειδητοποίηση της ύπαρξης τους. 

Τότε, η Πηγή αποφάσισε να τους δώσει το ahamkara  σαν δώρο. Το ahamkara  τους έδωσε την αίσθηση της ατομικότητας, ότι δηλαδή υπάρχουν ξέχωρα από τους όμοιους τους. Πλέον μπορούσαν  καθαρά να δουν ότι είχαν την ικανότητα να εξελιχτούν ατομικά και να επιστρέψουν πίσω στην Πηγή. Δεν χρειαζόταν πλέον να εξελιχθεί όλο τους το είδος. Το κάθε όν μόνο του, μπορούσε πλέον να δουλέψει για να επιστρέψει και να ενωθεί με την Πηγή. Τα όντα άρχισαν να τα χάνουν. Η συνειδητοποίηση της ατομικότητας τους ενδυνάμωσε το ‘εγώ’.   Το ‘εγώ’ άρχισε να τους επιβάλλει τον τρόπο με τον οποίο έβλεπαν τα πράγματα (klesha). Με άλλα λόγια το ‘εγώ’ είχε κάποιες δυσλειτουργίες.

            Δυσλειτουργία – ΑΓΝΟΙΑ

Η ατομικότητα είχε περιορίσει την επίγνωση των όντων μόνο στη φυσική τους υπόσταση (στο σώμα τους). Είχαν ξεχάσει την θεϊκή τους υπόσταση, δηλαδή είχαν αρχίσει να ξεχνούν την αλήθεια. Η ατομικότητα μαζί με την ανάγκη τους για να επιβιώσουν περιόρισε την επίγνωση τους μόνο στην υλική τους υπόσταση.  Σιγά –σιγά άρχισαν όλο και περισσότερο να απολαμβάνουν την υλική τους υπόσταση και τις απολαύσεις της ζωής. Κοιτούσαν προς την ύλη και ξέχασαν ότι ο στόχος ήταν η επανένωση με την Πηγή. Μάλιστα μέσα στα χρόνια μέσω της κυτταρικής μνήμης που περνούσε σαν κώδικας στις νέες γενιές τα όντα άρχισαν να γνωρίζουν όλο και λιγότερα για την αλήθεια. Δεν μπορούσαν πλέον να δουν ότι το σώμα τους ήταν καθρέπτης της Πηγής. Δεν μπορούσαν να νιώσουν πλέον ότι ήταν κομμάτι της. Πίστευαν ότι τα όρια τους είναι στο φυσικό τους σώμα. Αγνοούσαν την ύπαρξη των άλλων σωμάτων τους, τα οποία υπάρχουν έξω από την ύλη.

Δυσλειτουργία – ΕΓΩΙΣΜΟΣ

Το ‘εγώ’ έκανε τα όντα μέσω της ατομικότητας να βλέπουν τα πράγματα μόνο μέσω της δικής τους οπτικής γωνιάς. Το καθένα σαν αποτέλεσμα της άγνοιας έβλεπε τα πράγματα όπως πίστευε ότι το συμφέρει. Αυτό καθόριζε και τις πράξεις του. Αντί να πράττει με στόχο την επανένωση, έπραττε βάση της οπτικής γωνιάς που πίστευε ότι ήταν η έννοια της ύπαρξης του. Τα όντα ξόδευαν ζωές και ζωές πράττοντας εγωιστικά.

Δυσλειτουργία – ΕΛΞΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ

Τα όντα με ενδυναμωμένη πλέον την αίσθηση της ατομικότητας δρούσαν περισσότερο με βάση την ανάγκη για τα θέλω και τα δεν θέλω τους. Τραβολογούνταν από την ικανοποίηση των αισθήσεων  τους. Δεν μπορούσαν να δουν ότι τα αισθήματα τους ήταν προσωρινά. Το κίνητρο των επιλογών τους  δεν ήταν πλέον η εξέλιξη τους και η επιστροφή τους στην Πηγή. Οι επιλογές τους βασίζονταν περισσότερο στα θέλω και στα δεν θέλω του ‘εγώ’ (τι αρέσει και τι δεν αρέσει στην ατομικευμένη τους υπόσταση).  Λόγω έλλειψης συνείδησης αυτά που ήθελαν δεν ήταν αυτά που χρειαζόταν η ψυχή τους για να εξελιχθεί. Οι λάθος τους επιλογές, τους οδηγούσαν σε λάθος μονοπάτια τα οποία ήταν πολύ μακριά από το μονοπάτι της επανένωσης. Όσο πιο μακριά τους έπαιρναν οι επιλογές τους τόσος περισσότερος χρόνος θα χρειαζόταν για να βρουν ξανά το δρόμο προς την αλήθεια και την εξέλιξη.

Δυσλειτουργία – ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Το ένστικτο επιβίωσης προερχόμενο από την κυτταρική τους μνήμη τους θύμιζε συνέχεια ότι πρέπει να κάνουν ότι χρειάζεται για να επιβιώσουν. Ότι η επιβίωση τους απειλείτο και χρειαζόταν να την προστατεύσουν. Στα πρωταρχικά στάδια της ύπαρξης τους, όντως, έπρεπε να επιβιώσουν. Καθώς όμως οι αιώνες περνούσαν η επιβίωση γινόταν όλο και πιο εύκολη. Αλλά η ατομικευμένη τους ψυχή σε συνδυασμό με την κυτταρική τους μνήμη τους έκανε να νομίζουν ότι η επιβίωση είναι η κύρια τους ασχολία.

Τα όντα μέσα στους αιώνες είχαν χάσει το νόημα της ατομικότητας. Το ‘εγώ’ είχε πλέον κυριεύσει τις ζωές τους . Έτσι η Πηγή αποφάσισε να τους στείλει ακόμα ένα δώρο. Την διάκριση και την συνείδηση. Αυτά θα τους έδιναν την δυνατότητα να μπορούν να διακρίνουν και να συνειδητοποιήσουν το τι χρειάζεται να πράξουν για να επιστρέψουν πίσω στην Πηγή όπου ανήκουν.  Πλέον χρειαζόταν να ενώσουν την ατομικότητα με την διάκριση/συνείδηση για να επιστρέψουν πίσω. Ενώνοντας αυτά θα μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν τις δυσλειτουργίες του ‘εγώ’ και έτσι δεν θα τις άφηναν να καθορίζουν την ζωή τους. Ο συνδυασμός του ‘εγώ’ με την συνείδηση  θα τους βοηθούσε να δράσουν σωστά. Θα τους έδινε την ευκαιρία να δουν τι είναι σωστό να πράξουν για να βρουν το δρόμο. Η ένωση του ‘εγώ με την συνείδηση δεν ήταν ο τελικός στόχος. Ήταν απλά ακόμα ένα εργαλείο το οποίο θα τους βοηθούσε να διαχειριστούν τις δυσλειτουργίες της ατομικευμένης τους ψυχής. Πολλοί άρχισαν να μπερδεύουν την συνείδηση με την καθαρή συνειδητότητα.

Η καθαρή συνειδητότητα όπως αναφέρθηκε πιο πάνω είναι κομμάτι της Πηγής. Είναι αυτό που μένει όταν η φυσική υπόσταση των όντων πεθαίνει. Για την καθαρή συνειδητότητα η ζωή είναι απλά ένας ρόλος που χρειάζεται να παίξει η ατομικευμένη ψυχή σε αυτή της την ενσάρκωση. Δεν προσκολλάτε σε γεγονότα και καταστάσεις. Η ένωση μαζί της θα έδινε την ευκαιρία στα όντα να μην ταυτίζονται με τους διάφορους ρόλους που θα καλούνταν να παίξουν. Δεν θα προσκολλούνταν στα αποτελέσματα των δράσεων τους. Η ένωση με την καθαρή συνειδητότητα θα τους έκανε ελεύθερους αφού δεν θα προσπαθούσαν να ικανοποιήσουν τα θέλω και τα δεν θέλω του ‘εγώ’.

photo from https://www.happify.com/hd/3-steps-to-overcoming-your-biggest-internal-obstacles/ 

Spirituality, Akashic records, the morphogenetic field and the importance of inheritance and dedication - Korina Kontaxaki

There is a very significant concept in Sanskrit; that of Paramparai. This term refers to the succession of knowledge from the Guru to the student. It is an exceptional initiation, which requires years of practice and devotion to the teacher, so that the student can come into contact, not with the superficial knowledge of each spiritual system, but with the existence of this system within the much vaster cosmic library. Then, only then, can the practices and theories have a wholistic result; only then can they sink deep within us and truly change us. Otherwise our changes will be temporary, as will our knowledge.

We live in an age where we pay a psychotherapist to help us find ourselves. And we pay a large sum so that we will not need to create a connection with our therapist. We live in an age where we pay a teacher to give us 5-6 spiritual practices, so that we can then be paid to teach them to others. And once again, we pay a high price for this knowledge so that there is no obligation and no connection once we have taken what we need. Devotion is misinterpreted as servility and gratitude for naivety.  And everything has to happen quickly otherwise it is not real.  

In this age of non-attachment and spiritual supermarkets, in the age of instant enlightenment and paid initiations, let us explore why things would never have worked this way in the past.

What our teacher, Meenakshi Devi Bhavanani writes about the spiritual chain (paramparai):

'' Recently, I have been reminded of the wonderful human realisation of Rubert Sheldrake called the ‘’morphogenetic field’’ (*a morphogenetic field is a field of thought or energy containing a certain frequency or resonance, created by living species.). I realised it is the same idea behind the paramparai as well as the akashic record. I thought about it and I realised it has explained the phenomenon of the growing fellowship occurring in the parampara after decades of work with so many of the members now in their 50’s, 60’s, 70’s who have lived a good yoga life following the innate drive to consciously evolve their spirits.

Here is a verbal meditation on the spiritual meaning of the paramparai:

The store house of memory is not the least bit private since morphogenetic fields are universally existent and continue to exist regardless of what happens to their original source. Any creature who can adopt the proper method or, figuratively speaking, knows the numbers of the combination lock, can access the secret treasure and use the information to make giants steps in evolution. These ideas can be carried further to consider what happens when many people have a similar thought. The information stored in the morphogenetic field should then be stronger and accessible over more channels. In that case one would expect it to be easier for new people to also “have” that thought or skill, insight or whatever. One aspect of this would be the creation of what Carl Jung called ‘’the collective unconscious’’.

This is not a new idea though; Doctor Rubert Sheldrake propagated this theory a few decades ago in scientific forums. The rishis called this “cosmic Mind” the Akashic record. This concept implies that like energy, thought can be neither created nor destroyed. Every thought ever “thunk” will reverberate internally in the akash, and every mind which can attune itself correctly can thus access it. Just as a properly tuned radio set can access various radio waves and turn them into sound, intelligible to the human ear, information embedded “thought forms” in the akash can be downloaded by those who understand the mechanism. Thus it is said “great minds think alike”. Of course they will, they are on the same wave length. Rishis through meditation enter this akashic record. Various mantras that were discovered were later revealed to mankind. It is said the rishis saw the mantra and then taught it to their disciples. It is also well known that “breakthroughs” in scientific concepts often occur simultaneously in places far distant from each other. Thus it stands to reason that when any individual manages to access an idea or concept or invention, that “a way is found”, a path “that many may transverse in her/his wake”. The innovation enters the field of “human heritage” and becomes part and parcel of the collective consciousness and then manifests in the cultural, social life.''

(Yogamani Kalaimamani Yogacharini MEENAKSHI DEVI BHAVANANI)

Every teacher has carved a path within the cosmic library. They have their own morphogenetic field, their own akashic records! This path contains practices, theories in a specific order and perhaps even a specific atmosphere, time and rhythm. They are tested ritualistic actions, which have already produced results for many devotees, and thus these ritualistic actions are charged with power. Regularity/repetition and rhythm allows us to tune ourselves to these cosmic records. This constant repetition however, cannot yield maximum results without our simultaneous awareness of the spiritual chain (paramparai) which leads to these cosmic records. In other words, the devotion to the teacher who showed us this path. The teacher is the path and our dedication is the map to this path and to our ultimate goal. Dedication to the teacher is the awareness of the road itself. Dedication to the teacher is the act of walking this road. Without dedication, the road is long and complex (complex due to the side effects created by the Ego)

The bad news: Real teachers are few. The Good news: Real teachers ensure that their chain grows, so that you can find their representatives everywhere!

The only thing that remains is to fight the fear of commitment, and to rid ourselves of the relentless illusion that personal development occurs miraculously and instantaneously, like a kind of epiphany of the Holy Ghost, without effort, regularity, dedication and gratitude. 

Πνευματικότητα, ακασικά αρχεία, μορφογενετικό πεδίο και η σημασία της διαδοχής και της αφοσίωσης- Κορίνα Κονταξάκη

Υπάρχει ένας πολύ σημαντικός όρος στα σανσκριτικά που λέγεται paramparai και σημαίνει διαδοχή/κληρονομιά γνώσης από τον γκούρου στο μαθητή. Είναι μια πολύ ξεχωριστή μύηση που χρειάζεται χρόνια πρακτικής και αφοσίωσης στο δάσκαλο, για να μπορέσει ο μαθητής να έρθει σε επαφή , όχι με την επιφανειακή γνώση του κάθε πνευματικού συστήματος, αλλά με τη θέση αυτού του συστήματος στα κοσμικά αρχεία. Τότε μόνο οι πρακτικές και θεωρίες μπορούν να έχουν ολοκληρωτικό αποτέλεσμα, τότε μόνο οι πρακτικές και θεωρίες μπαίνουν βαθιά μέσα μας και μας αλλάζουν πραγματικά. Αλλιώς οι αλλαγές μας θα είναι προσωρινές, όσο προσωρινή θα είναι και η γνώση μας.


Ζούμε σε μια εποχή που πληρώνουμε έναν ψυχοθεραπευτή για να μας βοηθήσει να βρούμε τον εαυτό μας. Και τον πληρώνουμε ακριβά έτσι ώστε να μην χρειάζεται να συνδεθούμε μαζί του. Ζούμε σε μια εποχή που πληρώνουμε έναν δάσκαλο να μας μάθει 5-6 πνευματικές πρακτικές για να μας πληρώνουν να τις μάθουμε κι εμείς αλλού. Και πάλι πληρώνουμε ακριβά την γνώση αυτή έτσι ώστε να μην υπάρχει καμία υποχρέωση και καμία σύνδεση μετά. Η αφοσίωση παρεξηγείται για δουλοπρέπεια και η ευγνωμοσύνη για αφέλεια. Και όλα πρέπει να γίνουν γρήγορα γιατί αλλιώς δεν είναι πραγματικά.


Σε αυτή την εποχή της μη-δέσμευσης και των πνευματικών σούπερ μάρκετ, στην εποχή της άμεσης φώτισης και της πληρωμένης μύησης, ας δούμε γιατί παλιά, τα πράγματα ποτέ δεν ήταν έτσι:


Τι γράφει η δασκάλα μας Meenakshi Devi Bhavanani για την πνευματική διαδοχή (paramparai)


«Πρόσφατα μου θύμισαν μια θαυμάσια ανθρώπινη συνειδητοποίηση του Rubert Sheldrake που ονομάζεται «μορφογενετικό πεδίο». Μορφογενετικό πεδίο είναι ένα πεδίο σκέψης ή ενέργειας που έχει πάρει συγκεκριμένη δονητική μορφή (πχ σκεπτομορφή), έχει συγκεκριμένο συντονισμό και έχει δημιουργηθεί από ζωντανές υπάρξεις. Συνειδητοποίησα ότι είναι η ίδια ιδέα πίσω από το paramparai (πνευματική διαδοχή) καθώς και τα ακάσικα αρχεία.


Ο χώρος της κοσμικής μνήμης (chit) δεν είναι καθόλου προσωπικός, αφού τα μορφογενετικά πεδία είναι υπαρκτά και συνεχίζουν να υπάρχουν ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει στην αρχική τους πηγή. Οποιοσδήποτε που μπορεί να υιοθετήσει τη σωστή μέθοδο ή οποιοσδήποτε γνωρίζει «τον συνδυασμό της κλειδαριάς» μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση σε κάποια πηγή πληροφοριών και να κάνει γιγάντια βήματα στην εξέλιξη του. Το μορφογενετικό πεδίο μπορεί να περιέχει και αυτό που ο Curl Junk ονομάζει το συλλογικό ασυνείδητο.


Αυτό δεν είναι καινούργια ιδέα για την φιλοσοφία της Γιόγκα, όμως ο επιστήμων Rubert Sheldrake ανακάλυψε αυτή τη θεωρία πριν από μερικές δεκαετίες. Οι αρχαίοι γιόγκις το ονομάζουν chit = κοσμική μνήμη ή ακάσικα αρχεία. Αυτή η θεωρία υποδηλώνει ότι όπως η ενέργεια, η σκέψη δεν μπορεί ούτε να δημιουργηθεί ούτε να καταστραφεί. Κάθε σκέψη θα αντηχεί εσωτερικά στο akash (διάστημα) και κάθε νους που μπορεί να συντονιστεί σωστά, μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτό. Ακριβώς όπως με το ραδιόφωνο μπορεί κάποιος να αποκτήσει πρόσβαση σε διάφορα ραδιοκύματα και να τα μετατρέψει σε ήχο, έτσι ενσωματωμένες πληροφορίες, "σκεπτομορφές" στο akash μπορούν να ληφθούν από όσους κατανοούν τον μηχανισμό. Ο αρχαίοι γιόγκις μέσω διαλογισμού είχαν πρόσβαση σε αυτή την κοσμική μνήμη. Επομένως, όταν κάποιο άτομο καταφέρει να αποκτήσει πρόσβαση σε μια ιδέα ή έννοια ή εφεύρεση, να "βρεθεί ένας τρόπος", ένα μονοπάτι που και άλλοι να μπορούν να έχουν πρόσβαση στο μονοπάτι αυτό. Έτσι εισέρχεται στο πεδίο της «ανθρώπινης κληρονομιάς» και γίνεται μέρος της συλλογικής συνείδησης και στη συνέχεια εκδηλώνεται στην πολιτιστική, κοινωνική ζωή.» (Yogamani Kalaimamani Yogacharini MEENAKSHI DEVI BHAVANANI)


Κάθε δάσκαλος έχει χαράξει ένα μονοπάτι μέσα στα κοσμικά αρχεία. Έχει το δικό του μορφογενετικό πεδίο, το δικό του ακασικό αρχείο! Αυτό το μονοπάτι περιέχει πρακτικές , θεωρίες σε συγκεκριμένη σειρά και ακόμα ίσως σε συγκεκριμένη ατμόσφαιρα, ώρα και ρυθμό. Είναι δοκιμασμένες ιεροτελεστικές δράσεις, που είχαν αποτέλεσμα για πολλούς αφοσιωμένους, και έτσι αυτές οι ιεροτελεστικές δράσεις απέκτησαν δύναμη. Η τακτικότητα/επανάληψη/ρυθμός των προηγουμένων από εμάς, έδωσαν δύναμη στο συγκεκριμένο μονοπάτι. Πως εμείς ωφελούμαστε από τη δύναμη αυτή; Με τη δική μας τακτικότητα/επανάληψη/ρυθμό, συντονιζόμαστε με τα κοσμικά αυτά αρχεία. Αυτή όμως συνεχόμενη επανάληψη, δεν θα μπορούμε να έχει την μέγιστη της δύναμη χωρίς την ταυτόχρονη επίγνωση μας στην πνευματική αλυσίδα (paramparai) που οδηγεί στα κοσμικά αυτά αρχεία. Δηλαδή στην αφοσίωση στον δάσκαλο που μας έδειξε το μονοπάτι αυτό. Ο δάσκαλος είναι ο δρόμος και η αφοσίωση μας είναι ο χάρτης για το δρόμο αυτό και τον τελικό στόχο. Η επίγνωση το δασκάλου είναι η επίγνωση του δρόμου. Η αφοσίωση στο δάσκαλο είναι το περπάτημα του δρόμου. Χωρίς αφοσίωση, ο δρόμος είναι μακρύς και περίπλοκος (γίνεται περίπλοκος λόγω των παρενεργειών του εγώ).

Τα κακά νέα: οι πραγματικοί δάσκαλοι είναι λίγοι. Τα καλά νέα: οι πραγματικοί δάσκαλοι φροντίζουν να μεγαλώσει η αλυσίδα τους , έτσι μπορείς να βρεις αντιπροσώπους τους παντού!

Το μόνο που μένει, είναι να καταπολεμήσουμε το φόβο της δέσμευσης και να ξεφορτωθούμε την ακαταμάχητη ψευδαίσθηση ότι η προσωπική εξέλιξη γίνεται θαυματουργικά και άμεσα, σαν ένα είδος επιφοίτησης Αγίου Πνεύματος , χωρίς προσπάθεια, τακτικότητα, αφοσίωση και ευγνωμοσύνη.

Wholistic Spiritual Training – what is it?

A few words from the final WST meeting

Text transcribed and edited by Eleni Cosma

“This piece of soil which I reserve,

Let it feed the earth when it returns to it.

This piece of sky marked by my presence

Let it enrich the earth for as long as I reside within this flesh,

And let it enrich the Source, as it returns to it.’’

This prayer, which brings to light our aim through the concept of ‘’The Upside-Down Tree’’ – in other words, confronting our life from the perspective of our Divine being, and not through our physical, material presence – precisely expresses our condition.

We have now reached the third year of our training, and I would like us to conduct a brief overview as we conclude this great cycle. I will read the words of your diploma which offer an appropriate deduction of our work. I would firstly like to clarify that the realization of the Self, which is the ultimate goal of the Wholistic Spiritual Training is precisely the realization of the Trinity (Soul, Consciousness, Source) for which all religions and all Masters speak. This realisation is not something which in any way prevents us from living within the constructs of society; in fact, it does the very opposite. The realization of the trinity enables us to handle life through a healthier, more pleasant and more effective way. Nobody needs to go and live in a cave!

“ WHOLISTIC SPIRITUAL TRAINING – FINAL DIPLOMA

This is to certify that _________

Has completed the three-year training on RAJA YOGA – WHOLISTIC SPIRITUAL TRAINING

Wholistic Spiritual Training is a life training on the eight steps of Raja Yoga that lead each person to the Self:

FIRST YEAR: PHILOSOPHY AND PRANAYAMA

Yama – social guidelines to prevent us from creating negative unconscious programming

Niyama – personal guidelines so we can deactivate negative unconscious programming

Asana – practices for a strong physical/emotional/mental body

Pranayama – ability to feel and control the vitality

Pratyahara – ability to detach from the senses and from the daily occurrences of our life

SECOND YEAR: CHAKRA

Dharana – ability to concentrate

THIRD YEAR: MEDITATION                        

Dhyana – ability to concentrate without the ego (to become the concertation point)

Samadhi – complete absorption and the ability to delete deep programmings that affect our being

Now________ is ready to spread the teachings of RAJA YOGA through Wholistic Spiritual Training, either by teaching or through her own example.

*We are always One – Self. ”

In order to achieve the above, we used, aside from the eight steps of Raja Yoga (Ashtanga Yoga of Patanjali) three additional tools:

1. Mantra
2. Mudra
3. Devotion (Ishwara Pranidhana) /Or our spiritual chain (paramparai). 

1.From your experience, how has repeating a set phrase with a specific vibration (mantra) contributed to your meditation, and thus indirectly to our development?

- Guides our awareness (energy) in a specific path, preventing us from losing our way.

- Focuses the mind

- Clears and fortifies our goal

2. Why do we use a specific bodily posture and precise connections of our hands/fingers (mudra)?

- Creates specific nerve connections which help to guide our energy.

- Protects the nervous system

- Strengthens the flow of the energy

3. Many of us could not have come as far as we have without their focus on something higher than themselves. This ‘’Higher’’ can be whatever the individual requires to strengthen their faith: God, Jesus, a saint, an angel, a divinity.

I would like to speak also however, for the spiritual chain (paramparai) which in our culture does not exist as such, as in the tradition of Yoga. Personally, I would not have been able to develop my own spiritual self, without the support of our spiritual chain (Swami Gitanananda paramparai).

The microcosm which we create as a group and which contributes to this energy, is of great importance. The spiritual family is much more powerful than the biological family. But we must first feed it with energy. Hierarchy is what builds this strong energy. The spiritual family and the spiritual hierarchy are very strong tools, and this chain is known in India as ‘’parambarai’’ I take energy from my teacher, who in turn takes energy from his teacher, you then take energy from me, others will take from you, and thus a great spiritual chain is formed which has incredible power. Remember, that not everyone needs to teach.The light can also be spread through our example. But we must recognize and respect the spiritual chain to which we belong.

With these tools we move forward, and will continue our development!

Let us now read a poem written by our own Eleni Cosma, as an offering to her group (you). It is relevant, as it explores the concept of the Upside-Down Tree.

Everything, everything.

And the tree, the tree is overturned

For what roots are known when they have met with clouds

While the route of birds is undisturbed...

What leaves are known when they are one with earth,

While the worms leave not a moment to rest...

Above it, around it, everything, everything moves

As if ignorant to this great disruption of being,

As if there is no inkling that the tree has stretched its roots into the boundless ocean of sky

Meeting with the mist from whence it came

And the stories it finds seep deep within as it feasts on its own true makings

While something ancient is arisen

Where earth and sky are accountable

The mother and father of this great overturn

In dialogue at last.

Yet everything, everything moves still, undisrupted by this great violation of nature

In which nature finds and loses itself

In which nature is found and lost and there is more so much more....

For once the roots have planted themselves in the embryo of their master

There is nowhere else for them to belong.

And while the leaves sink into what the roots once knew,

They bring this ancient wisdom back to its earth.

For the rhythm is beating now for those who can listen

And everything, everything knows not that it too is merely awaiting this great overturn.

And all the while the tree lies still, basking in the blessings of its glorious view

of everything,

Everything.

Everything.

Eleni Cosma, for the graduation of the First Wholistic Spiritual Training group, with Korina Kontaxaki